[เถรี]

ลำดับต่อไปก็เสื้อยันต์แดง หลวงพ่อจาด วัดบางกระเบา จังหวัดปราจีนบุรี หลวงพ่อจาดท่านเป็นหนึ่งในครูบาอาจารย์ที่หลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านเคารพนับถือมาก เคยแปลงเป็นเสือไปทดสอบกำลังใจหลวงพ่อท่านตอนออกธุดงค์ด้วย เสื้อยันต์แดงหลวงพ่อจาด วัดบางกระเบาโด่งดังมาก ช่วงสงครามโลกครั้งที่ ๒ ถึงเวลาโดนยิงก็เหมือนกับไม่โดน เพราะว่าล้มแล้วก็ลุกขึ้นมาสู้กันใหม่..!

ลำดับต่อไป เหรียญหล่อหลวงพ่อไปล่ วัดกำแพง พระเกจิอาจารย์ฝั่งธนบุรีนี่เอง เหนียวสะเด็ดยาด ขนาดทหารเรือซึ่งมักจะพกมีดโกนเป็นอาวุธ ยังไม่ได้กินเลือดฝ่ายตรงข้ามเลย..!

ถ้าหากว่าจะเอาทางสายใต้ ก็ขอให้ได้พระปิดตา สายวัดเขาอ้อ จังหวัดพัทลุง จะเป็นหลวงปู่ทองเฒ่า หลวงพ่อปาล หรือไม่ก็คณะศิษย์ที่ออกไปอยู่วัดดอนศาลาอย่างหลวงพ่อเอียดก็ได้ ทางสายใต้เขาเหนียวสะเด็ดยาดพอกัน

ถ้ามาทางภาคกลาง ก็หลวงพ่อทองศุข วัดโตนดหลวง จังหวัดเพชรบุรี ไม่ว่าจะเป็นตะกรุดพอกครั่ง ไม่ว่าจะเป็นเหรียญก็ตาม นอกจากจะเหนียวชนิดแมลงวันไม่ได้กินเลือดแล้ว ยังเป็นมหาเสน่ห์อีกด้วย

ส่วนวัตถุมงคลหลวงปู่หลวงพ่ออื่น ๆ นั้น จะออกไปทางแคล้วคลาดนิรันตรายมากกว่า ซึ่ง "ขาโหด" ไม่ค่อยจะชอบ แต่กระผม/อาตมภาพชอบมาก อยู่ชายแดนปีกว่าก็รบกับเขมรนี่แหละ..! มีการปะทะเล็ก ๆ ใหญ่ ๆ ๒๖ ครั้ง ไม่เคยเป็นอะไรเลย โดยเฉพาะหลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านสั่งไว้ว่า ถ้าเสียงปืนด้านไหนดังแน่นที่สุด ให้ไปด้านนั้น เหมาะสำหรับวัดกำลังใจมาก ซึ่งก็คือธงมหาพิชัยสงคราม ที่ติดอยู่บนฐานยอดภูมะเขือนั่นแหละ ที่อาตมาชอบมากก็เพราะว่ายิงออก เสียงดัง มันดี ถ้าหากว่ายิงไม่ออก ไม่มีเสียง ไม่สนุก..!