[เถรี]

ถ้าเราท่านทั้งหลายไม่สามารถทำใจให้เป็นกลางในลักษณะนี้ ไปยินดียินร้ายกับกรรมของคนอื่น ซึ่งกระผม/อาตมภาพกล่าวแล้วว่า เห็นคนเขาด่ากัน เราก็ลงไปด่าด้วย กลายเป็นว่าเรากระโดดลงนรกตามคนอื่นเขา..! โดยเฉพาะท่านทั้งหลายซึ่งเป็นนักปฏิบัติธรรม สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือต้องรักษากำลังใจของตนให้ผ่องใสเอาไว้ พยายามที่จะขัดเกลาสิ่งที่ไม่ผ่องใสต่าง ๆ ออกไปให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้

สิ่งที่น่าเสียดายที่สุดก็คือ เราใช้เวลาในการขัดเกลานานมาก กว่าที่สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ ซึ่งถมทับอยู่ในจิตใจของเราจะเบาจะบางลง แต่พอเหตุการณ์เกิดขึ้น เรากลับไปกอบโกยเอาสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ กลับมาถมทับจิตใจของเรามากยิ่งขึ้น กลายเป็นว่าความดีทั้งหลายที่ปฏิบัติมานาน ยังไม่เพียงพอกับการที่เราทำในสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ในระยะแค่วันสองวันเท่านั้น..!

ท่านทั้งหลายถ้าห่วงใยทหารหาญในแนวหน้า ก็ไปช่วยกันบริจาคโลหิต บริจาคข้าวของเงินทอง ช่วยเหลือท่านทั้งหลายเหล่านั้น ตลอดจนกระทั่งสวดมนต์ไหว้พระ ขอบารมีพระคุ้มครองให้เขาเหล่านั้นปลอดภัยในการทำหน้าที่ของตน แต่อย่าไปเผลอยินดียินร้ายกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะว่าถ้าวางใจเป็นกลางจริง ๆ แล้ว ไม่ว่าจะคนไทย หรือว่าคนเขมร ก็ล้วนแล้วแต่เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น เราไม่ต้องไปโกรธไปเกลียดเขา เขาก็ทุกข์อยู่แล้ว แล้วเราเองไปโกรธไปเกลียดเขา ก็สร้างทุกข์ให้เกิดขึ้นในจิตใจของเรามากขึ้น..!

เรื่องพวกนี้กลายเป็นว่าเราซ้ำเติมตนเอง ตลอดจนกระทั่งผู้อื่น ไม่สมกับเป็นนักปฏิบัติธรรมที่ดี สิ่งที่เราต้องทำให้ได้ก็คือการวางกำลังใจให้เป็นกลาง แล้วก็พยายามที่จะแผ่เมตตา ถ้าท่านใดที่ได้อภิญญาสมาบัติ ก็พยายามที่จะรักษากำลังใจของตน อำนวยชัยให้พรแก่บรรดาผู้ที่อยู่ในแนวหน้า ไม่ว่าจะเป็นทหาร ตำรวจ หรือญาติโยมต่าง ๆ ที่ทำหน้าที่ของตน ขอให้ทุกคนอยู่รอดปลอดภัยจากกรรมทั้งหลายที่จะพึงมีพึงเกิดขึ้น ไม่เช่นนั้นแล้วเราเองก็กำลังใจเสีย พลอยไปยินดียินร้ายกับกรรมของคนอื่น แล้วกลายเป็นพลอยมีส่วนในกรรมนั้นไปด้วย..!

ในขณะที่โลกร้อน เราต้องเย็น ในขณะที่โลกเย็น เราจะต้องปล่อยวาง เมื่อทำจิตใจในลักษณะนี้ได้ เกิดความมั่นคงไม่หวั่นไหว ท่านทั้งหลายก็ไม่ยินดียินร้ายในความดีความชั่วทั้งปวง ทำความดีเพราะว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านั้นดี เราถึงทำ ละความชั่ว เพราะว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านั้นชั่ว เราถึงละ แต่ว่าสภาพจิตไม่เกาะทั้งดีทั้งชั่ว ท่านทั้งหลายถึงจะสามารถผ่ากลาง หลุดออกจากวัฏสงสารนี้ไปได้..!

กระผม/อาตมภาพยังมีการเรียนพระไตรปิฎกศึกษาออนไลน์ จึงต้องบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนไว้แต่เนิ่น ๆ หลังจากนั้นแล้วก็จะได้เข้าสู่ "โหมด" การเรียนของตนเองต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๕ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)