[เถรี]

กระผม/อาตมภาพมาติดตามข่าวสารบ้านเมืองแล้ว ก็เกิดภาพที่น่าสลดใจขึ้นมา ก็คือการที่ประเทศของเราโดนยุแหย่ ขออภัย...ต้องใช้คำว่า โดนก่อกวนจากประเทศเขมรเป็นเวลานาน ทำให้ญาติโยมจำนวนมากรู้สึกเดือดดาลโกรธแค้น ที่รัฐบาลและทหารไม่ทำอะไร ยิ่งเมื่อทหารไทยไปเหยียบกับระเบิดขาขาด ความโกรธแค้นก็พุ่งถึงที่สุด..!

เพียงแต่ว่าในเมื่อทางด้านเขมรพยายามยั่วยุ พยายามก่อกวนทุกวิถีทาง แล้วทหารไทยไม่ลงมือเสียที เพราะรู้ว่าเขาทำเพื่ออะไร ทหารเขมรก็เลยเปิดฉากยิงก่อน ทำให้ทหารไทยต้องตอบโต้ตลอดแนว ซึ่งเรื่องทั้งหลายเหล่านี้นั้น จะว่าไปแล้ว ก็เป็นเรื่องของบุคคลที่ไม่รู้จักกันทั้งสองฝ่าย แต่ต้องมาฆ่าแกงกันเพราะผู้นำที่รู้จักกัน แต่ดันคุยกันไม่รู้เรื่อง..!

สิ่งที่กระผม/อาตมภาพบอกว่ารู้สึกสลดใจก็คือว่า ญาติโยมจำนวนมากเปิดภาพของการที่เครื่องบินเอฟ ๑๖ ของไทยถล่มฐานทัพเขมรซ้ำแล้วซ้ำเล่า เป็นร้อย ๆ รอบ หรือว่าเปิดภาพโดรนพิฆาตของไทยถล่มคลังอาวุธของเขมรซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบสะใจมาก ท่านทั้งหลายทราบหรือไม่ว่า ลักษณะแบบนั้นเป็นการที่ท่านกำลังยินดีในกรรมของผู้อื่น ก็แปลว่าเราจะมีส่วนในกรรมนั้นไปด้วย..!

เจ้าหน้าที่ทหาร หรือว่าตำรวจที่ทำหน้าที่ของตน ถ้าเกิดว่าได้รับโทษก็เป็นส่วนน้อย เนื่องเพราะว่าไม่มีความโกรธแค้นกันเป็นการส่วนตัว หากแต่ว่าทำหน้าที่ตามคำสั่งที่ได้รับมา แต่ท่านทั้งหลายที่ไม่ได้มีส่วนในคำสั่งเหล่านั้น กลับไปแสดงความยินดีอย่างออกนอกหน้าในการฆ่าฟันกันของคนอื่น ก็แปลว่าจิตใจของท่านนั้นประกอบไปด้วยโทสะและโมหะอย่างแรงกล้า..!

ถ้าตายลงไปตอนนั้น ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าท่านทั้งหลายจะลงตรงเลยหรือเปล่า ? ใครที่สร้างคุณงามความดีเอาไว้มาก อาจจะมีโอกาสพักช่วงที่ตำหนักพระยายม ถ้าท่านได้รับการสอบสวนตรงนั้น โอกาสรอดยังมีอยู่ แต่ท่านที่สร้างคุณงามความดีเอาไว้น้อย สภาพจิตไปยินดีในบาปกรรมของคนอื่น อาจจะพุ่งตรงลงขุมไปเลยก็ได้..!

จึงเป็นเรื่องที่กระผม/อาตมภาพทั้งสลดใจและห่วงใยเป็นอย่างยิ่ง หวังว่าพระภิกษุสามเณรวัดท่าขนุน และญาติโยมที่เป็น FC วัดท่าขนุน ถ้าวางกำลังใจผิด ก็จงวางกำลังใจเสียใหม่ ให้วางกำลังใจในลักษณะของภรรยาพรานกุกกุฏมิตร ที่ถึงเวลาสามีจะออกล่าสัตว์ บอกว่า "แม่อีหนูส่งหอกมา" "แม่อีหนูส่งบ่วงเชือกมา" ก็ส่งให้ ท่านถือว่าท่านทำหน้าที่ของภรรยา สามีสั่งให้ทำอะไรก็ทำ แต่ไม่ได้ยินดีในกรรมที่สามีจะไปล่าสัตว์ด้วย