[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพฤหัสบดีที่ ๒๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพต้องไปตรวจยกหมู่บ้านวัดจากแดง ตำบลทรงคนอง อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ ขึ้นเป็นหมู่บ้านรักษาศีล ๕ ต้นแบบ

แต่แทนที่วันนี้จะเล่าเรื่องเกี่ยวกับการตรวจยกหมู่บ้านจากแดง ซึ่งทำทุกอย่างได้ดีเลิศประเสริฐศรีมาก กลับอยากจะพูดถึงเรื่องร้อนทางชายแดนของเรา ซึ่งโดนเขมรยั่วยุทุกรูปแบบ เมื่อเห็นทหารไทยไม่ลงมือ ก็เปิดฉากยิงก่อนเลย เพราะว่าตั้งใจจะก่อสงคราม เพื่อยกเอาผู้นำของตนขึ้นเป็นวีรบุรุษ จะได้รับการสนับสนุนให้ครองตำแหน่ง ครองอำนาจกันต่อไป..!

เหตุที่ต้องมากล่าวถึงก็เพราะว่าตอนนี้วัดต่าง ๆ ตามชายแดนก็ดี วิทยาลัยสงฆ์ตามแนวชายแดนก็ตาม ได้เปิดสถานที่ให้ชาวบ้านที่หนีภัยสงครามเข้าไปพักพิงฟรี แถมยังมีอาหารให้อีกต่างหาก ท่านทั้งหลายจะเห็นว่า ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ที่เกิดจากภัยธรรมชาติก็ดี หรือว่าโรคภัยไข้เจ็บอย่างโควิด ๑๙ ก็ตาม ในขณะที่หน่วยราชการยัง "อืดเป็นเรือเกลือ" ทางด้านพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและพระบรมวงศานุวงศ์ ตลอดจนกระทั่งคณะสงฆ์ไทย ก็ได้เข้าไปอำนวยความสะดวก ช่วยเหลือญาติโยมผู้เดือดร้อนต่าง ๆ ก่อนเขาแล้ว

นี่ยังไม่นับพี่น้องกู้ภัยหน่วยต่าง ๆ ที่ทุ่มเททั้งแรงกาย แรงใจ และงบประมาณ บางทีกระทั่งที่นอนก็ไม่มี แต่ขอไปทำงานแบบ "ตายเอาดาบหน้า" ถ้าไม่มีใครเมตตาให้ที่นอน ก็ยินดีที่จะ "นั่งหลับนก" ข้างถนนเอา..!

ที่ต้องมากล่าวเรื่องเหล่านี้ในลักษณะ "ดราม่า" ก็เพราะว่ามีบุคคลออกมากล่าวว่าให้เลิกทำบุญกับทางวัด ให้ไปทำบุญกับโรงเรียนหรือโรงพยาบาลดีกว่า กระผม/อาตมภาพอยากจะถามว่า คนพูดเข้าใจบริบทของวัด ของโรงเรียน ของโรงพยาบาลแค่ไหน ?

โรงเรียนได้รับงบประมาณรายหัวจากกระทรวงศึกษาธิการ ได้รับเงินเดือนของผู้บริหารและครูบาอาจารย์จากงบประมาณแผ่นดิน โรงพยาบาลได้รับงบประมาณแผ่นดินสนับสนุน แต่วัดไม่มีอะไรเลย นอกจากนิตยภัตเจ้าอาวาส ซึ่งถ้าไม่มีสมณศักดิ์ตำแหน่งแห่งที่อื่น ก็จะอยู่ที่เดือนละ ๑,๘๐๐ บาท..!