[เถรี]

ถ้าท่านเริ่มก้าวสู่อนุบาล ๑ ก็คือระงับ รัก โลภ โกรธ หลง ลงได้ด้วยอำนาจของสมาธิ ท่านทั้งหลายก็จะเห็นคุณของพระพุทธศาสนาอย่างยิ่งว่า แค่ก้าวแรกเท่านั้น เรายังมีความสุขจากการระงับกิเลสที่แผดเผาเราอยู่ตลอดเวลาลงไปได้ถึงเพียงนี้

แล้วบุคคลที่สามารถระงับได้เด็ดขาดกว่าเรา อย่างเช่นบุคคลที่ทรงฌาน ๔ หรือว่าสมาบัติ ๘ เขาทั้งหลายเหล่านั้นจะยิ่งมีความสุขมากกว่าเราสักเท่าไร ? ท่านทั้งหลายเหล่านี้ แม้ว่าจะมีความสามารถทางโลกียฌานสูงส่ง แต่ว่าก็ยังไม่พ้นจากอบายภูมิ

แล้วท่านที่ก้าวเข้าสู่ความเป็นพระโสดาบัน ปิดอบายภูมิโดยสิ้นเชิงนั้น ท่านจะมีความสุขขนาดไหน ?

แล้วพระอรหันตเจ้าที่พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด จะมีความสุขมากขนาดไหน ?

องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้เป็นจอมแห่งพระอรหันต์ทั้งหลาย พระองค์ท่านจะมีความสุขขนาดไหน ?

เราแค่อาศัยการก้าวเข้าถึงในส่วนของการปฏิบัติเพียงผิวเผินแค่นี้ ก็สามารถใช้ปัญญาตรึกตรองต่อไป จนเห็นคุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์อย่างแท้จริง ถ้าอย่างนั้น กำลังใจของท่านก็จะยึดมั่นในคุณพระรัตนตรัย ซึ่งเป็นนามธรรม คือเป็นพุทธรัตนะ ธัมมรัตนะ สังฆรัตนะอย่างแท้จริง

ถ้าแบบนี้ ท่านทั้งหลายก็แค่ทบทวนศีลของตนให้บริสุทธิ์บริบูรณ์ ไม่ละเมิดศีลด้วยตนเอง ไม่ยุยงส่งเสริมให้ผู้อื่นละเมิดศีล ไม่ยินดีเมื่อเห็นผู้อื่นละเมิดศีล