[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๒๐ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ เรื่องวุ่นวายในหมู่คณะสงฆ์ไทยก็ยังคงมีต่อไปอีกระยะหนึ่ง เพราะว่ามีผู้ตั้งใจจะ "หาแสง" ใส่ตัวอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าน่าจะ "สะดุดตอ" เริ่มรู้ตัว หรือไม่ก็กระผม/อาตมภาพด่าเสียงดังเกินไป ก็เลยทำให้อีกฝ่ายได้ยิน..!

เรื่องพวกนี้ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า บางทีฆราวาสไม่ได้รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับพระเลย อย่างเช่นใช้คำว่า "พระต้องเป็นผู้ตัดแล้วซึ่งกิเลสทั้งปวง" ซึ่งลักษณะแบบนี้แปลว่าไม่น่าจะเป็นชาวพุทธ..! เพราะว่าความเข้าใจพื้นฐานเบื้องต้นระหว่างโลกียะกับโลกุตระก็ไม่รู้ ต่อให้เป็นโลกุตระ ถ้าหากว่าเป็นเบื้องต้น อย่างเช่นว่าพระโสดาบัน หรือพระสกาทาคามีทั้ง ๔ ระดับ ก็ยังคลุกคลีอยู่กับโลกียะบางส่วนเป็นปกติ เราจะเห็นว่านางวิสาขามหาอุบาสิกาแต่งงานตั้งแต่อายุ ๑๖ ปี มีลูก ๒๐ คน มีหลาน ๔๐๐ คน นั่นก็คือพระโสดาบัน..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น การที่บุคคลมากล่าวว่า "บวชพระแล้วต้องละ รัก โลภ โกรธ หลง ทั้งหมด" จึงเป็นความเข้าใจผิดอย่างใหญ่หลวง ที่กระผม/อาตมภาพย้ำกับพวกท่านหลายครั้งหลายคราวแล้วว่า "พระภิกษุสามเณรก็คือลูกชาวบ้าน เพียงแต่ว่าเปลี่ยนเครื่องแต่งกาย เปลี่ยนกฎเกณฑ์กติกาในการดำเนินชีวิตเข้ามาเท่านั้น" ถ้าหากว่าไม่ทำตามกฎเกณฑ์กติกา ไปล่วงละเมิดหนักจนหมู่คณะรับไม่ได้ ก็ต้องสึกหาลาเพศไป

เพียงแต่ว่าในส่วนของพระธรรมวินัยนั้น ควรที่จะให้คณะสงฆ์หรือสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติจัดการกันเอง ไม่ใช่ทางตำรวจไปตัดสินความเสียทุกอย่าง ถ้าลักษณะนั้นเป็นการผิดมารยาทอย่างแรง เพราะว่าทำงานข้ามหน่วยงาน..!

ในส่วนของตำรวจก็อย่างที่กระผม/อาตมภาพกล่าวแล้วว่า ถ้าคดีมีความเกี่ยวข้องกับทางโลกก็จัดการไป ส่วนคดีที่เกี่ยวข้องกับพระธรรมวินัย ก็ให้คณะสงฆ์หรือว่าสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติจัดการไป เพียงแต่ว่าการทำงานของแต่ละหน่วยงานนั้น ถ้าใช้ภาษาสมัยใหม่ เขาบอกว่า "มีวัฒนธรรมองค์กรที่ต่างกัน" ทำงานไปแล้วอาจจะไม่ทันใจบ้าง อาจจะทำให้คนเห็นว่าเข้าข้างกันบ้าง ก็เพราะว่ามีแนวทางการทำงานที่ไม่เหมือนกัน