[หยาดฝน]

การอยู่ประจำของพระภิกษุสงฆ์ก็มีความดีความงามอยู่มาก ก็คือ..เมื่ออยู่ประจำที่ใดที่หนึ่ง ญาติโยมทั้งหลายทราบข่าวอยากจะประกอบกองบุญการกุศล ก็ไปยังสถานที่นั้น ไม่เหมือนกับก่อนหน้านี้ อยากจะทำบุญทั้งทีก็ต้องรอจนกว่ามีพระสงฆ์จาริกมาถึง

อีกประการหนึ่งก็คือ พระสงฆ์ส่วนใหญ่จะจำพรรษาร่วมกับครูบาอาจารย์ มีข้อธรรมคำสอน หรือพระธรรมวินัยส่วนใด ที่ยังติดขัดบกพร่องอยู่ ก็จะได้กราบเรียนถามครูบาอาจารย์ สามารถแก้ไขข้อสงสัย ปฏิบัติได้ถูกต้อง ทำให้กำลังใจของตนเจริญยิ่ง ๆ ขึ้นไป ตลอดจนกระทั่งการอยู่สถานที่ใดที่หนึ่ง ไม่ต้องเที่ยวจาริกไป ทำให้มีเวลาศึกษาเล่าเรียนพระธรรมวินัยให้มั่นคงแม่นยำยิ่ง ๆ ขึ้น

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พอนานไป..บรรดาญาติโยมทั้งหลายเกิดความศรัทธา ก็สร้างสถานที่ขึ้นมาให้พระท่านอยู่ประจำ จนกระทั่งกลายเป็นวัดวาอารามมากขึ้น ๆ จนเป็นดั่งทุกวันนี้

แต่องค์สมเด็จพระชินสีห์บรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ได้อนุญาตให้จำพรรษาเฉพาะอยู่ในวัดเท่านั้น พระองค์ท่านทรงอนุญาตว่า จะเป็นโคนไม้ก็ดี เรือนว่างก็ดี หรือว่าถ้ำแห่งหนึ่งแห่งใดก็ตาม ถ้าไม่มีเจ้าของ ให้ภิกษุสามารถจำพรรษาที่นั้นได้

แม้กระทั่งกองเกวียนที่ไปค้าขายต่างบ้านต่างเมือง ถ้าเขาเป็นพุทธศาสนิกชน ต้องการมีพระภิกษุสงฆ์ไว้ทำบุญเป็นประจำ ก็ได้นิมนต์พระติดไปกับกองเกวียนนั้นด้วย พระพุทธองค์ก็ทรงมีพระบรมพุทธานุญาต ให้ภิกษุสงฆ์สามารถจำพรรษาอยู่ในกองเกวียนนั้นก็ได้