[หยาดฝน]

ครานั้น..ท้าวสหัมบดีพรหมผู้เป็นใหญ่เห็นดังนั้นก็คิดว่า ความเสียหายใหญ่หลวงจะเกิดต่อสัตว์โลกทั้งหลาย แล้วจึงได้เสด็จจากพรหมโลกลงมา ถวายอภิวาทต่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วทรงทูลอาราธนาองค์สมเด็จพระประทีปแก้วว่า "สัตว์โลกทั้งหลายที่ธุลีในจักษุมีน้อยนั้นยังปรากฏอยู่ ขอองค์สมเด็จพระบรมครู ทรงแสดงธรรมโปรดเขาทั้งหลายเหล่านั้นด้วยเถิดพระพุทธเจ้าข้า"

องค์สมเด็จพระบรมศาสดาทรงรับอาราธนาจากท้าวสหัมบดีพรหมแล้ว ก็ได้พิจารณาว่า เราจักแสดงธรรมนี้ให้ปรากฏต่อผู้ใดก่อน ทรงระลึกถึงอาฬารดาบส กาลามโคตร และอุทกดาบส รามบุตร สองอาจารย์ผู้ที่สั่งสอนพระองค์ท่านในการแสวงหาภิเนษกรมณ์ จนกระทั่งสำเร็จในอรูปฌานที่ ๗ และอรูปฌานที่ ๘ ว่า ครูทั้งสองนี้เป็นบุคคลที่สั่งสมมาซึ่งบุญญากุศลทั้งหลาย ถึงพร้อมที่จะบรรลุได้ในการฟังธรรม

เมื่อพิจารณาแล้ว องค์สมเด็จพระประทีปแก้วทรงกำหนดด้วยพระทิพจักขุญาณ จึงได้ทราบว่า อาฬารดาบส กาลามโคตร นั้นได้เสียชีวิตไปเมื่อ ๗ วันที่แล้ว และ อุทกดาบส รามบุตร นั้น เพิ่งจะสิ้นชีวิตลงในวันนี้เอง ทั้ง ๒ ท่านต่างไปเกิดอยู่ในอรูปพรหมโลก ซึ่งเป็นสถานที่มีแต่ดวงจิต ปราศจากอายตนะ คือ สิ่งที่สามารถติดต่อกับผู้อื่นได้ ทำให้ไม่สามารถที่จะฟังธรรมที่พระองค์ตั้งใจแสดงได้