[เถรี]

เรื่องของการไปต่างประเทศนั้น มีบุคคลบางประเภทที่ไอคิวเตี้ยไอเดียต่ำ ปัญญานิ่ม เห็นแก่ตัวสุด ๆ มีการตำหนิว่าทำไมกระผม/อาตมภาพจึงไปโดยที่มีน้องเล็กติดตามแต่เพียงผู้เดียว โดยไม่ได้พิจารณาว่างานที่ผ่านมานั้น กระผม/อาตมภาพให้โควต้าพี่มุกดา (นางสาวมุกดา เพชรชื่นสกุล) พี่สาวของตนเองไปแทน ส่วนน้องเล็กนั้นต้องควักกระเป๋าเองหลายหมื่นบาทเพื่อที่จะเดินทางไปด้วย..!

การที่เราเอาตนเองเป็นศูนย์กลาง นอกจากไม่รู้จักมุทิตายินดีในความดีของผู้อื่นแล้ว ยังออกแนวอิจฉาริษยาเข้าไปต่อว่าในโซเชียลต่าง ๆ อยู่ในลักษณะแสดงออกถึงกำลังใจที่ต่ำมากของตนเอง เนื่องเพราะว่าลูกกิฟท์ (นางสาวอันตรา ลักษณะ) ประกาศทริปไปซินเจียงเป็นเวลาหลายเดือน แต่ตนเองไม่สนใจที่จะจอง พอคนอื่นเดินทางไปแล้ว กระผม/อาตมภาพนำมาเล่าเรื่อง ก็เกิดความอิจฉาริษยาขึ้นมา อยู่ในลักษณะที่ว่า "สวรรค์มีทางไม่รู้จักไป นรกไร้ประตูกลับตะกายมาเอง" เนื่องเพราะว่าในตอนที่กำลังเกิดโทสะ ตำหนิด่าว่าคนอื่นจากมุมมองแคบ ๆ ของตนเองนั้น ถ้าตายลงไปช่วงนั้น ก็จะมีทุคติเป็นที่ไปอย่างแน่นอน..!

บุคคลทั้งหลายเหล่านี้จึงเป็นบุคคลที่น่าสงสารมาก ตอนเขาประกาศทริปไม่คิดที่จะไป แต่พอเห็นคนอื่นไปแล้ว กลับมาร่ำร้องอยากจะไปและต่อว่า ทำไมตนเองถึงไม่ได้ไปด้วย ? ในส่วนของการไปประเทศภูฏานนี้ก็เช่นกัน คุณนวลจันทร์ประกาศทริปไว้นานแล้ว ก็ไม่ได้สนใจ ตอนนี้เต็มแล้ว ถ้าจะโวยวายเพื่อขอไปด้วยก็ไม่น่าสำเร็จอีกเช่นเคย ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ท่านก็ต้องเอาไฟนรกเผาใจตนเองไปอีกนาน..!

กระผม/อาตมภาพก่อนหน้านี้เดินทางน้อยมาก เพราะว่าคนไม่ทราบกติกาว่า กระผม/อาตมภาพจะไม่จ่ายเงินสงฆ์หรือเงินส่วนตัวเพื่อการท่องเที่ยว ในเมื่อมีคนรู้มากเข้า และแย่งกันจ่ายให้ ระยะหลังจึงเดินทางมากขึ้น แล้วตอนนี้ตำแหน่งพระสังฆาธิการก็หมดสิ้นไป เหลือเพียงตำแหน่งที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ซึ่งเป็น "ตำแหน่งตกงาน" ในสายตาคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นงานประชุม งานคณะสงฆ์ต่าง ๆ ถ้าไม่ได้เกี่ยวเนื่องถึงก็ไม่ต้องไปยุ่งด้วย จึงทำให้มีเวลาเดินทางมากขึ้น