เมื่อได้บัตรลำดับที่นั่งมาเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เข้าไปในห้องรับพระเถระ หลบอยู่หลังโซฟาตัวยาว นอนภาวนาสะกดอาการกำเริบของไข้มาลาเรีย ซึ่งทำท่ามาแบบไม่รู้เวล่ำเวลา จนกระทั่งครู่ใหญ่ผ่านไป เพิ่งภาวนาได้ อิติปิ โสฯ ๓ ห้อง ได้ประมาณ ๓ จบ ยังไม่ครบชุดตามที่ตั้งใจเอาไว้ แต่รู้สึกว่ามีคนมาหา จึงต้องลุกขึ้นมากวักมือเรียกให้เขารู้ว่า "อยู่ทางด้านนี้"
ระยะในการรับพระราชทานตั้งและพระราชทานเลื่อนสัญญาบัตรพัดยศนั้น พรรคพวกเพื่อนฝูงที่ไม่มีเวลาไปร่วมงานฉลอง ก็มักจะมาดักถวายมุทิตาสักการะกันบริเวณหน้างานแบบนี้ กระผม/อาตมภาพจึงต้องรับแล้วรับอีก พร้อมกับขอบพระคุณพรรคพวกเพื่อนฝูงที่ไม่ลืมกัน พร้อมทั้งบอกว่า "วันเสาร์ที่ ๑๒ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ถ้าเป็นไปได้ ก็ให้ไปร่วมงานฉลองกันที่วัดท่าขนุนด้วยนะครับ"
จนกระทั่งยังไม่ทันจะ ๑๐ โมงครึ่ง เจ้าหน้าที่ก็ประกาศให้ไปฉันเพล เนื่องเพราะว่าต้องมีการรับพระราชทานผ้าไตรเสียก่อน กระผม/อาตมภาพเข้าไปถึงก็เจอบรรดาพรรคพวกเพื่อนฝูง ทั้งหน้าเก่าและหน้าใหม่ อย่างเช่นว่าหลวงพ่ออ้น (พระครูกาญจนธีรวงศ์) เจ้าอาวาสวัดใหม่เจริญผล พระครูปริยัติอมรกิจ วัดเขาเม็งอมรเมศร์, พระครูกาญจนวิริยธรรม วัดบ้านทวน ซึ่งได้รับพระราชทานตั้งใหม่ในปีนี้ นั่งลงในวงแล้วก็ฉันอาหารกันไปคุยกันไป อิ่มเอาตอน ๑๑ โมงตรงพอดี
หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็นิมนต์ให้เข้าไปในหอประชุมใหญ่ กระผม/อาตมภาพโล่งใจมาก เนื่องเพราะว่าถ้าตามลำดับยศที่ได้รับพระราชทานใหม่ก็ต้องนั่งแถวหน้าเลย แต่ว่าเขาเอาบรรดาผู้ที่ได้รับพระราชทานตั้งขึ้นหน้าก่อน ส่วนที่ได้รับพระราชทานเลื่อนนั่งต่อแถวไป กระผม/อาตมภาพจึงอยู่ลำดับที่ ๓๕๕ ทางด้านซ้ายก็คือหลวงพ่อแป๊ะ (พระครูยติธรรมานุยุต) วัดสว่างอารมณ์ (แคแถว) ทางด้านขวาก็คือหลวงพ่อพระครูนิวิฐธรรมาภรณ์ วัดท่าเรือ ดำเนินสะดวก ซึ่งทั้งสามรูปได้รับพระราชทานเลื่อนเป็นพระครูสัญญาบัตรเทียบเจ้าคณะอำเภอชั้นพิเศษ ฝ่ายวิปัสสนาธุระทั้งหมด
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เผือกน้อย : วันนี้ เมื่อ 05:42
|