[เถรี]

ส่วนของพวกเรากันเองนั้น นายไก่ (นายฐนชล ทิมแสง) รับหน้าที่บริการความสะดวกทุกอย่าง ให้ทั้งกระผม/อาตมภาพและคณะ โดยเฉพาะมีลูกเล่นลูกชนเหลือเฟือ ทำเอาน้องพอร์ชที่ภาษาไทยยังไม่แข็งแรง โดนหลอกจนหัวหมุนสามตลบ ทุกคนฟันธงว่ากลับไปครั้งนี้ น้องพอร์ชสอบวิชาภาษาไทย ต้องได้ที่ ๑ อย่างแน่นอน..!

ส่วนลูกกิฟท์ (นางสาวอันตรา ลักษณะ) ก็ตื่นก่อน นอนทีหลัง อะไรก็ตามที่เป็นภาระกับ "หลวงตา" จะทำหน้าที่ของเติมเต็มทราเวลด้วยการหอบด้วยการหิ้วให้อย่างเต็มที่ โดยเฉพาะจัดให้พักโรงแรมที่ดีที่สุดของเมืองนั้นเสมอ

แม้กระผม/อาตมภาพทักท้วงว่า "มีแต่ทำให้ราคาค่าทัวร์สูงขึ้น ลูกทัวร์จะรู้สึกว่าสู้ไม่ไหว" แต่คุณเธอบอกว่าต้องการที่จะบริการให้ดีที่สุด ดังนั้น..เราจึงมักจะมีโรงแรมที่ดีที่สุดของเมืองนั้น ๆ ให้นอนพักกันอยู่ทุกคืน ส่วนน้องไก่ (โสภา ตั้งอธิคม) ของเรานั้น ทำหน้าที่บริการเรื่องอาหาร เขาส่งมาปุ๊บก็ยกให้หลวงพ่อถ่ายรูปและตักเอาไว้ปั๊บ เพื่อที่หลวงพ่อจะได้อาหารก่อน และให้คนอื่นเขาตักต่อได้ เหล่านี้เป็นต้น

หมอมุก (นางสาวรุจิรา งามพฤกษ์วานิชย์) ของเรา นอกจากตั้งใจว่ากลับไปครั้งนี้จะลดน้ำหนักลงให้ได้เหลือแค่ ๖๐ กิโลกรัม ทำหน้าที่แบกตุ๊กตุ่นตุ๊กตาทั้งหมด ที่คนอื่นเขาถวายเป็นของขวัญวันเกิดบ้าง ที่เขาซื้อให้บ้าง และกระผม/อาตมภาพเองซื้อบ้าง เพราะว่าคุณหมอมีกระเป๋าเปล่าอยู่ใบหนึ่ง ที่หอบหิ้วไปด้วยตลอด แล้วไม่ได้ซื้ออะไรติดไม้ติดมือไปเลย นอกจากมีหน้าที่ดูอย่างเดียว..!

เหตุที่ต้องรับข้าวของมามากมาย เพราะว่ากระผม/อาตมภาพไปเที่ยวช่วงวันเกิดของตนเองพอดี ซึ่งถ้าหากว่าบรรดาหมอดูต่าง ๆ ที่เริ่มศึกษาวิชาการ ก็มักจะได้รับคำแนะนำว่า "ถ้าอยากรู้ทางชีวิตคร่าว ๆ ของแต่ละคน ก็ให้ดูว่าวันเกิดเขาทำอะไร ปีนั้นก็จะต้องทำแบบนั้นไปแทบทั้งปี..!" กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วก็ "กลืนไม่เข้า คายไม่ออก" เนื่องเพราะว่าวันเกิดแล้วไปเที่ยว..! ขณะนี้ก็มีบุคคลจองเอาไว้อีก ๔ ทริปต่อเนื่องกันไปแล้ว กำลังรออยู่ว่าใครจะเป็นเจ้าภาพในการถวายค่าทัวร์ให้เท่านั้น

ส่วนอื่นที่อยากจะเตือนเมื่อไปเมืองจีนก็คือ ในเรื่องของการนั่งรถยนต์นั้น ควรที่จะรัดเข็มขัดทุกครั้ง เพราะว่าทั้งกล้องวงจรปิด ทั้งเจ้าหน้าที่ค่อนข้างจะเข้มงวดกวดขัน เรียกดูบัตรอนุญาตท่องเที่ยวขาเข้าแล้ว ก็ยังเรียกดูบัตรอนุญาตท่องเที่ยวขาออกอีก..!