[เถรี]

พวกเราเดินเข้าไปไกลมาก ๆ ผ่านรอยพระพุทธบาทคู่ ข้ามสะพานสวรรค์ จึงเข้าไปถึงประตูชั้นใน ซึ่งมีองค์พระสังกัจจายน์ลูกมากนั่งยิ้มแฉ่งอยู่ พร้อมกับองค์หลวงพ่อโตที่สูงถึง ๓๖ เมตร พวกเราหามุมถ่ายรูปกันแล้ว กระผม/อาตมภาพจึงเห็นปิยะสหาย ก็คือท่านท้าวธตรฐ แอบพิงอยู่ทางด้านหลังของพระสังกัจจายน์ลูกมากนั่นเอง

เมื่อเดินเข้าไปถ่ายรูปหมู่กันแล้ว พวกเราก็เข้าไปยังวิหารหลัก ซึ่งมีพระพุทธเจ้า ๓ กาล ก็คืออดีตกาล ปัจจุบันกาล และอนาคตกาลอยู่ด้วย กระผม/อาตมภาพหยอดไปตู้ละ ๑๐๐ หยวน แล้วเดินไปถ่ายรูปพระอรหันต์ทั้ง ๑๘ องค์ ตลอดจนกระทั่งเจ้าแม่กวนอิม และรูปวาดของท้าวมหาราชทั้ง ๔ เมื่อครบถ้วนสมบูรณ์แล้ว จึงได้เดินกลับมาขึ้นรถ ซึ่งเป็นเวลา ๑ ทุ่มตรงแล้ว แต่ว่าพระอาทิตย์ยังค้างโด่งอยู่บนฟ้า เหมือนอย่างกับประมาณบ่าย ๓ โมงของบ้านเรา..!

"อาหมิง"พาเรากลับมาถึงแล้ว รถไม่สามารถที่จะเข้าโรงแรมได้ เพราะวันนี้มีผู้เหมาห้องจัดเลี้ยง รถแน่นขนัดจนเดินแทบจะไม่ได้ พวกเราจึงต้องหอบข้าวหอบของพะรุงพะรัง เดินเข้าไปภายในโรงแรม เพราะว่าวันนี้ต้องจัดกระเป๋าให้เรียบร้อย พรุ่งนี้หลังจากไปชมพิพิธภัณฑ์เมืองอูลู่มู่ฉี แล้วก็ต้องไปยังสนามบินเลย

เมื่อขึ้นมาถึงห้องพัก กระผม/อาตมภาพก็รีบเปิดน้ำร้อนเอาไว้ก่อน จัดเก็บข้าวของที่เกะกะทุกอย่าง เสร็จแล้วก็ลงไปแช่น้ำพร้อมกับซักผ้าด้วย เมื่อตากผ้าเรียบร้อยแล้ว จึงมาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน ตอน ๒ ทุ่มตรงของเมืองจีนนี้ มีอะไรที่เชื่องช้าไปบ้างก็ต้องขออภัยต่อพระภิกษุสามเณรของเรา และญาติโยมทั้งหลายที่รอฟังอยู่ สำหรับวันนี้ก็ขอยุติลงแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๖ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)