[เถรี]

ในเมื่อไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ พวกเราจึงเดินมาด้านทางออก ที่ผ่านร้านขายยาสมุนไพรจีน มีเห็ดหลินจือชิ้นใหญ่เกือบเท่าหน้าโต๊ะ..! ไม่ทราบเหมือนกันว่าอายุกี่ร้อยกี่พันปีอยู่ด้วย นอกนั้นก็เป็นสินค้าที่ระลึกทั่ว ๆ ไป

กระผม/อาตมภาพเดินหาห้องน้ำ แต่หาไม่เจอ น้องเล็กที่เดินตามมาก็หาไม่เจอเช่นกัน จนกระทั่งป้าศุ (นางศุภากาญจน์ หว่อง) ชวนให้เดินออกไปทางด้านนอก จนกระทั่งถึงประตูทางออกแล้ว น้องเล็กก็โทรมาบอกว่าเจอห้องน้ำแล้ว กระผม/อาตมภาพจึงเดินย้อนกลับเข้าไปคนเดียว

เมื่อไปจวนจะถึงก็สวนกับ "น้องกิ๊ก" อีกฝ่ายบอกว่าด้านนอกก็มี กระผม/อาตมภาพจึงตามออกมาจนกระทั่งถึงบริเวณทางออก "น้องกิ๊ก" ตะโกนถามเจ้าหน้าที่ อีกฝ่ายบอกว่าห้องน้ำอยู่ด้านใน..! กระผม/อาตมภาพได้แต่ปลงอนิจจัง นี่ถ้าปวดกว่านี้หน่อย ตูก็คงจะฉี่ราดตรงนี้เลย..!

ว่าแล้วก็เดินย้อนกลับเข้าไปทางด้านใน เข้าห้องน้ำแล้วถึงได้ออกมา แต่ยังถึงรถก่อน เนื่องเพราะว่าน้องเล็กและคุณนายสมหวังต่างคนต่างเดินหากัน เมื่อคนหนึ่งเดินเข้า คนหนึ่งเดินออก คนหนึ่งเดินออก คนหนึ่งเดินเข้า ก็เลยหากันไม่เจอเสียที..!

จากบริเวณนั้นพวกเราก็มุ่งตรงไปยังเมืองหลวงของแคว้นซินเจียง ก็คืออูลู่มู่ฉี ในระหว่างที่วิ่งหลับ ๆ ตื่น ๆ ไปนั้น "ท่านอูฐ" ก็บอกว่าอีกสักครู่หนึ่งจะถึงที่พักรถ ตามกำหนดกฎหมายของเมืองจีน ที่นั่นมีลูกเกดหงเซียงเฟยขาย ต้องแวะให้ได้ เมื่อคุณโบตั๋นถามว่า "หลวงพ่อจะแวะหรือไม่ ? ข้างหน้ามีจุดจอดรถ" กระผม/อาตมภาพจึงรีบรับปาก เมื่อจอดลงไป ทุกคนก็ร้องโอ้โฮ..! เพราะว่าเป็นห้างสรรพสินค้าใหญ่โตมโหฬาร ห้องน้ำก็กว้างใหญ่ไพศาล สะอาดสะอ้านมาก