เมื่อพวกเราได้รับฟังข้อมูลต่าง ๆ จนครบถ้วนแล้ว จึงได้ออกมาถ่ายรูปกันภายนอก แล้วเดินออกมาทางด้านนอกอีกชั้นหนึ่ง ปรากฏว่านักท่องเที่ยวจีนจำนวนมากมายมหาศาลนั้น ไม่ได้มีมารยาทเลยแม้แต่น้อย เห็นพวกเราถ่ายรูปกันก็เดินตัดหน้ากล้องบ้าง มาชะโงกดูหน้าคณะของเราแบบไม่สนใจว่าตัวเองบังกล้องหรือเปล่า ?
กระผม/อาตมภาพเองถือกล้องเล็งบริเวณหลังคาถ้ำอยู่ ก็มีนักท่องเที่ยวจีนมุดเข้ามา เอาหัวเกยกล้อง แล้วก็ถ่ายรูปของตนเองหน้าตาเฉย ทำให้รู้สึกว่าต้องอบรมมารยาทคนจีนอีกนานทีเดียว กว่าที่จะมีความเป็นผู้เป็นคนมากกว่านี้..!
เมื่อเข้าห้องน้ำกันเรียบร้อย และคืนวิทยุติดตามตัวแล้ว พวกเราก็ต้องเดิน..เดิน..เดิน.. เพื่อที่จะออกมายังที่จอดรถ ไปเมืองจีนแล้ว ถ้าหากว่าเดินไม่เก่ง กรุณาอย่าไปเลย ไม่มีที่ไหนที่ไม่ต้องเดิน มีแต่เดินมากและมากถึงที่สุด..!
กระผม/อาตมภาพมาถึงลานจอดรถแล้ว ก็ยังหลงอยู่พักใหญ่ เพราะไปชะโงกหารถที่นั่งประจำ จนกระทั่งโชเฟอร์ตะโกนบอกให้ขึ้นคันนี้ก็ยังงง จนคิดขึ้นมาได้ว่าเราต้องขึ้นรถของทางอุทยานตุนหวง เพื่อที่จะไปต่อรถของเราข้างนอก ที่นั่งก็เกือบจะหมดแล้ว รถวิ่งย้อนออกมา ๑๖ นาที พวกเราลงมาก็เจอนักท่องเที่ยวอีกเป็นร้อย ๆ รอที่จะขึ้นรถคันที่เราลงมา..!
พวกเราเดินออกมาทางด้านลานจอดรถ มีการมุดอุโมงค์ลงใต้ดิน แล้วก็ต้องตะกายขึ้นฟ้า ทำเอาหมอมุกบ่นว่า "ทำไมเขาไม่ให้เราเดินที่ราบ ๆ ?" ก็เพราะว่าเพื่อความปลอดภัย ไม่ให้รถเอาไปรับประทานนั่นเอง เดินเป็นระยะทางค่อนข้างไกลกว่าจะไปถึงรถยนต์ของเรา ซึ่งรับเราแล้วก็พาวิ่งเข้าเมืองตุนหวง เพื่อไปยัง "ตลาดคนเดินซาโจว" ซึ่งเป็นชื่อเก่าของเมืองตุนหวง ปล่อยพวกเราลงที่นั่น นัดแนะกันว่าเวลา ๑๙.๑๕ น. มาเจอกันบริเวณที่จอดรถ เมื่อถ่ายรูปหมู่แล้วก็ปล่อยฟรีสไตล์
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 24-06-2025 เมื่อ 02:48
|