[เถรี]

เมื่อกลับมาถึง ทางด้านคุณโบตั๋นก็พาพวกเราเดินออกไปยังประตูชั้นแล้วชั้นเล่า ซึ่งมีกระทั่งศาลเจ้ากวนอูอยู่ด้วย ปรากฏว่ามาเจอนายด่านเตรียมตัวที่จะทำหนังสือผ่านแดนให้พวกเรา บรรดาคนจีนฮือเข้าไปจนมิดไปหมด พวกเราจึงเดินออกไปทางด้านนอกด่านก่อน ซึ่งถ้าเป็นสมัยก่อน ออกนอกประตูด่านตรงนี้ ก็แปลว่าออกนอกประเทศแล้ว ซึ่งโอกาสที่จะรอดชีวิตกลับมานั้นยากมาก..!

พวกเราจึงจับกลุ่มถ่ายรูปหมู่ทางด้านนี้ เพราะว่าแสงกำลังดี แล้วที่ขำที่สุดก็คือ ขณะที่กำลังตั้งท่าถ่ายรูป ก็มีขบวนบุคคลแต่งตัวแบบโบราณและทหารทั้งกองเดินเข้ามา ตากล้องจึงฉวยโอกาสถ่ายรูปตอนทหารเดินผ่านขบวนของเราด้วย ทุกคนหัวเราะเฮฮาชอบใจ เพราะว่าต่อให้จ้างอย่างไร ก็ไม่สามารถจะจ้างทหารทั้งกองมาเข้าฉากด้วยได้แบบนี้..!

บริเวณทางด้านนอกนั้น มีทั้งรถสำหรับบุกทะเลทรายแล้วก็อูฐอยู่เป็นจำนวนมาก ใครที่จะเช่าอูฐหรือเช่ารถ ก็สามารถที่จะเช่าได้เลย มองไปไกล ๆ เหมือนกับมีโรงไฟฟ้านิวเคลียร์อยู่อีกต่างหาก คุณโบตั๋นชี้ให้ดูจุดถ่ายรูปที่สวยที่สุด ซึ่งตอนนี้นักท่องเที่ยวชาวจีนรายล้อมกันแน่นไปหมด พวกเราต้องรอแล้วรออีก กว่าที่จะยึดพื้นที่มาจากประเทศจีนได้ ทำเอาทุกคนขำกันเป็นการใหญ่ บอกว่าวันนี้ "เราสามารถยึดด่านจากคนจีนได้ ตอนนี้ด่านเจียยวี่กวนเป็นของไทยแล้ว" ว่าแล้วก็จัดการถ่ายรูปกันจนกว่าจะเป็นที่พอใจ

จากนั้นคุณโบตั๋นบอกว่าจะกลับเข้าไปทำหนังสือผ่านแดนก่อน เพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึก เนื่องจากว่าไม่เคยเดินทางมาทางด้านนี้เลย และไม่รู้ว่าจะได้มาอีกหรือเปล่า ? แทนที่จะทำคนเดียวก็เลยกลายเป็นว่าทุกคนก็แห่กันเข้าไปทำด้วย โดยที่พี่วิไลมีปัญหาตรงที่ว่าบอกภาษาจีนไปแล้ว เขาไม่เข้าใจ เนื่องจากว่าพี่แกใช้ "แซ่ด่าน" ของคนไหหลำ

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็ต้องเปลี่ยนจากแซ่ด่านมาเป็นแซ่ตั้งของแต้จิ๋วก่อน แต่ปรากฏว่านายไก่ (นายฐนชล ทิมแสง)มัคคุเทศก์ของเราดันไปบอกว่า "แซ่ตั้ง" ทำเอานายด่านแกงง ๆ กระผม/อาตมภาพจึงต้องบอกว่า "แซ่เฉิน" อีกฝ่ายถึงได้ร้องอ๋อ แล้วก็ออกหนังสือผ่านแดนในนามของ "เฉินจินอวี๋" ให้กับพี่วิไล