[เถรี]

พวกเราขึ้นรถแล้วก็มุ่งตรงไปยังถนนคนเดินหลานโจว เพื่อที่ให้ทำการช็อปปิ้ง หรือว่าบางคนที่กินข้าวเย็น ก็จะได้กินข้าวเย็นบริเวณนั้นเลย กระผม/อาตมภาพนิยมเหมือนเดิม ก็คือซื้อของด้วยกล้อง เดินถ่ายรูปไปเรื่อย โดยที่ทางคณะทัวร์นัดว่าเวลา ๒๐.๔๕ น.ของเมืองจีน ให้มายังจุดนัดพบ

กระผม/อาตมภาพตั้งใจไม่ซื้อแท้ ๆ แต่ว่าเมื่อไปถึงยังท้ายถนน มีร้านที่แต่งอยู่ในสไตล์ทิเบต มีรูปบรรดาตุ๊กตาสัตว์ต่าง ๆ เท่าตัวจริงบ้าง ขนาดเล็กบ้าง แล้วก็ไปหลงเสน่ห์ของหมาป่าทิเบต ถามดูแล้วตัวละ ๖๘ หยวน นับว่าไม่แพง แต่ตอนมาจ่ายเงิน เจอจิ้งจอกเก้าหางตัวเล็ก ๆ ราคา ๑๖๐ หยวน เมื่อถามแล้ว อีกฝ่ายไม่ยอมลดแม้แต่หยวนเดียว แถมยังตีมึนว่าเสียอีกว่าราคา ๒๒๐ หยวนนั้นเราคิดผิด กดตัวเลขในเครื่องคิดเลขให้ดู กระผม/อาตมภาพจึงต้องควักกระเป๋าจ่ายไปแต่โดยดี

ครั้นพวกเรากลับมาครบถ้วน คณะทัวร์ของเราก็มุ่งตรงไปยังโรงแรมเชอราตัน เมืองหลานโจว ใช้เวลาประมาณ ๑๐ นาทีเท่านั้น เมื่อเข้าไปรับกุญแจแล้ว ปรากฏว่าห้องพักของกระผม/อาตมภาพอยู่ชั้น ๓๐ สูงลิบโลกเลย ด้วยความที่เป็นห้องพักเดี่ยวจึงใหญ่โตมโหฬารมาก แต่ชอบใจที่มีอ่างน้ำสำหรับแช่น้ำร้อนได้ จึงเปิดน้ำร้อนแช่เท้าตัวเอง แล้วทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนเอาไว้ กะว่าส่งไปให้ไอ้ตัวเล็กแล้วก็จะรีบนอน เพราะว่าพรุ่งนี้ต้องเดินทางแต่เช้า ด้วยความที่ประเทศจีนใหญ่โตมโหฬาร ช่วงเช้าทั้งครึ่งวันก็อยู่กับบนรถอย่างแน่นอน..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายแก่พระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันศุกร์ที่ ๒๐ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)