[เถรี]

กระผม/อาตมภาพจัดการภาวนาจนครบชุดตามความเคยชิน เมื่อลุกขึ้นมาแล้ว ก็ตั้งใจนึกถึงบรรดาเจ้าที่เจ้าทางทั้งหลาย ปรากฏว่าท่านปู่ท้าวเวสสุวรรณโผล่มาแทน บอกว่า "ไม่ต้องกังวลครับ ผมส่งคนไปรอรับไว้เรียบร้อยแล้ว" เมื่อเป็นเช่นนั้น จึงรู้สึกโล่งใจไปหน่อย เพราะว่ามางวดนี้แบบคนหูหนวกตาบอด ไม่รู้จักเจ้าถิ่นทางด้านมณฑลกานซู่หรือมณฑลซินเจียงเลย ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ถ้าหากว่าวันนี้ต่อเครื่องไปถึงเมืองหลานโจวแล้ว ก็น่าจะมีคนมารอรับตามที่ท่านปู่ท้าวเวสสุวรรณบอก

กระผม/อาตมภาพจึงได้น้อมจิตขอบพระคุณท่าน พร้อมกับอุทิศส่วนกุศลที่ได้ภาวนาจนครบชุดทั้งหมดนี้ ตามแบบของหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ก็คือให้ตั้งแต่เจ้ากรรมนายเวร ให้เทวดาที่รักษาตัวตนของเรา ให้เทวดาทั้งหลายทั่วสากลพิภพ และพระยายมราช ขอให้ทุกท่านอนุโมทนาและช่วยเป็นสักขีพยานในการบำเพ็ญกุศลของเราในครั้งนี้ด้วย หลังจากนั้นแล้ว ก็รอว่าคณะทั้งหมดจะตื่นเมื่อไร จะได้ทำกิจกรรมของวันนี้กันต่อไป

เมื่อพวกเราตื่นและเข้าห้องน้ำ อาบน้ำอาบท่ากันเรียบร้อยดีแล้ว ทางด้าน"คุณนายสมหวัง (นางสมหวัง งามพฤกษ์วานิชย์)" ก็ถวายอาหารเช้าและมอบอาหารเช้าให้กับทุกคนในคณะ เป็นข้าวเหนียวหมูทอดคนละ ๑ กล่อง ซึ่งเป็นเรื่องอัศจรรย์ว่า แม้จะโหลดมาในกระเป๋าก็ตาม แต่ว่าข้าวเหนียวยังคงนุ่มอยู่ เหมือนเพิ่งนึ่งเสร็จใหม่ ๆ แต่ว่าพวกเราฉันไปกินไปก็เหลียวซ้ายแลขวาด้วยความหวาดระแวง เนื่องเพราะว่าหมูทอดเป็นของที่เขาไม่ให้นำเข้าประเทศ ก็คือเนื้อสัตว์หรือผลไม้อะไรก็ตาม ถ้านำเข้าไปประเทศของเขา ก็เกรงว่าจะนำโรคระบาดเข้าไปด้วย กระผม/อาตมภาพจึงต้องรีบทำลายหลักฐานเสียในเวลาอันรวดเร็ว..!

หลังจากนั้นก็นอนภาวนา ส่งจิตขึ้นไปกราบพระ จนกระทั่งได้ยินเสียงเรียกว่าประตูขึ้นเครื่องออกแล้ว ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้นมีเสียงคนเดินเข้าเดินออกทำงานเป็นจำนวนมาก ก็คือพอเปิดให้ต่อเครื่องได้ บุคคลที่นอนกันระเกะระกะไปหมด เที่ยวบินของใครถึงเวลาก็รีบแห่กันเข้าไป

ปรากฏว่าประตูขึ้นเครื่องของเราก็คือ B272 โอ้พระเจ้า...แค่ ๓๐ - ๔๐ ประตูก็แย่แล้ว นี่มีเกือบ ๔๐๐ ประตูเลยทีเดียว..! พวกเราจึงต้องผ่านการคัดกรองเข้าไปทางด้านใน เจอการเอ็กซเรย์แบบดุเดือดโหดร้ายเหมือนเดิมในทุกแห่ง ก็คือสงสัยอะไรให้เปิดกระเป๋าให้ดูใหม่ นำย้อนกลับไปเอ็กซเรย์ใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า