[เถรี]

กระผม/อาตมภาพตั้งแต่เด็กก็กินมาสารพัด ทั้งกระต่าย ชะมด อีเห็น เสือปลา ค้างคาว งู ตลอดจนกระทั่งปลาต่าง ๆ ซึ่งจะว่าไปแล้วก็คือ ในสมัยนั้นทางบ้านค่อนข้างจะยากจนมาก ต้องหาใส่ปากใส่ท้องให้พออิ่ม เนื่องเพราะว่าพ่อแม่ไม่มีเวลามาดูแล วิธีที่ง่ายที่สุดก็คือล่าสัตว์กินเอง..! จึงสามารถที่จะกินได้สารพัดอย่าง ชนิดที่บางคนเกิดมาก็ไม่เคยกินเสียด้วยซ้ำไป แล้วตอนยุคนั้น สัตว์หลายอย่างนี้ก็ยังไม่ได้ขึ้นบัญชีสัตว์ป่าคุ้มครอง จึงไม่ได้เดือดร้อนในการที่จะล่า

เมื่อกินไปสารพัดจนกระทั่งจำกลิ่นได้ ถ้าเนื้อสัตว์ชนิดนี้เข้าปากก็จะบอกได้เลยว่าเป็นเนื้ออะไร ยกเว้นอยู่ครั้งเดียวที่โดนคุณตาหลอกให้กินเนื้อหมาไปเต็ม ๆ..! โดยที่ท่านบอกว่าเป็นเนื้อเก้ง เนื่องจากว่าไม่เคยกินเก้งมาก่อน แล้วท่านก็ทำเป็นเนื้อหมาพะโล้อย่างดี โดยบอกว่ากินเพื่อให้ร่างกายแข็งแรง เพราะว่าใกล้จะเข้าฤดูหนาวแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ฟาดไปเสียเต็มคราบ มารู้ทีหลังว่ากินเพื่อนที่ซื่อสัตว์ที่สุดไปเสียแล้ว แต่ก็ไม่สามารถที่จะแก้ไขอะไรได้

โดยเฉพาะเนื้อวัวนั้น ทางบ้านนับถือเจ้าแม่กวนอิมจึงไม่กินเนื้อวัว กระผม/อาตมภาพไปรู้จักการกินเนื้อวัวเนื้อควาย ก็ตอนที่ไปเรียนหนังสือ แล้วก็ไปนั่งล้อมวงกินข้าวร่วมกับเพื่อน ๆ ที่ติดเอาปิ่นโตมาจากทางบ้าน ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเนื้อเค็มทอด กระผม/อาตมภาพมักจะมีแต่ไข่ดาวเท่านั้น เพราะว่ากับข้าวอย่างอื่นหายาก วิธีง่ายที่สุดก็คือทอดไข่ไป พรรคพวกเพื่อนฝูงก็แบ่งกับข้าวมาให้

กินไปครั้งแรกก็ยังสงสัยว่าเนื้ออะไร กลิ่นเหมือนกันนมไม่มีผิด..! มารู้ทีหลังว่าเป็นเนื้อวัว รู้สึกผิดมาก เหมือนอย่างกับทำผิดศีลในสมัยนี้ จนกระทั่งมาทำใจได้ ว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้เราขาดเจตนาในการละเมิด ในเมื่อละเมิดไปแล้วก็อย่าทำให้ตนเองต้องมาเศร้าเสียใจ จิตใจเศร้าหมองอยู่แบบนั้น แต่ว่าให้ตั้งหน้าตั้งตาระมัดระวัง อย่าไปละเมิดในลักษณะแบบนี้อีกก็แล้วกัน

จนกระทั่งมาฝึกกรรมฐานกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านได้สอนในเรื่องอาหาเรปฏิกูลสัญญา จึงปรับตัวเองให้กินทุกอย่างที่ขวางหน้า โดยที่ไม่ได้สนใจอะไร เพราะว่าเมื่อลงไปแล้ว ท้ายที่สุดก็จะกลายเป็นสิ่งปฏิกูลออกมาเหมือนกันหมด เมื่อทำใจได้แล้ว ต่อให้อาหารนั้นกลืนยากขนาดไหน ก็ยังฉันลงไปได้อยู่ดี จึงไม่ได้ลำบากเดือดร้อนกับเรื่องที่ต้องคอยหาอาหารไทย