[เถรี]

เรื่องของการแสดงความเห็นในที่ประชุม ซึ่งไม่ค่อยมีใครกล้าแสดงความเห็น เพราะเกรงว่าจะกระทบกระทั่งผู้อื่น หางานเพิ่มให้กับผู้อื่น แล้วเขาจะไม่ชอบขี้หน้าตน หรือว่าพูดผิดหู พูดผิดแนวทางการบริหาร กลายไปเพิ่มงานให้ผู้บังคับบัญชา ก็จะทำให้ท่านไม่ชอบขี้หน้า อาจจะทำให้ตำแหน่งหน้าที่การงานของตนสะดุดหยุดยั้งลงก็เป็นได้ ซึ่งเรื่องพวกนี้ กระผม/อาตมภาพไม่เคยคิดถึง เนื่องเพราะว่าจะได้เป็นหรือไม่ได้เป็น จะได้เลื่อนหรือไม่ได้เลื่อนนั้นไม่สำคัญ สำคัญที่สุดก็คือให้งานปกครองคณะสงฆ์ของเราซึ่งกระพร่องกระแพร่งเต็มทีนั้น ออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่ความสามารถของเราจะทำได้

ในเรื่องของการศึกษาสงเคราะห์ที่กระผม/อาตมภาพเป็นประธานฝ่ายบริหารอยู่นั้น ก็ได้เสนอแนวคิดไปว่า พระสังฆาธิการทุกระดับตั้งแต่ผู้ช่วยเจ้าอาวาส รองเจ้าอาวาส และเจ้าอาวาสขึ้นมา ต้องมีการตั้งทุนการศึกษาสงเคราะห์อยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นทุนระดับประถมศึกษา ทุนระดับมัธยมศึกษา หรือว่าทุนระดับอุดมศึกษาก็ตาม ให้พิจารณาตั้งทุนการศึกษาพระภิกษุสามเณรแบบวัดท่าขนุนด้วย

เมื่อตั้งทุนแล้ว ก็ขอแค่การบริจาคทุน หรือว่าการแจกทุน ในลักษณะของ "สัจจะออมทรัพย์" ก็คือให้ทำเท่า ๆ กันทุกเดือน จะเป็น ๑๐๐ บาท ๒๐๐ บาท ๓๐๐ บาท ก็แล้วแต่มากน้อยที่ท่านจะศรัทธา แต่ให้โอนเข้าวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีทุกเดือน ฝ่ายเจ้าหน้าที่การเงินก็จะออกใบเสร็จรับเงินให้ ซึ่งท่านสามารถนำไปแสดง เป็นผลงานด้านการศึกษาสงเคราะห์ของตนเอง ในเวลาขอตำแหน่ง ไม่ว่าจะเป็นพระครูสัญญาบัตร หรือว่าตำแหน่งพระอุปัชฌาย์ เราก็จะมีงานที่ครบถ้วนสมบูรณ์ทั้ง ๖ ด้าน

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้พูดไปแล้วก็เป็นการเพิ่มงานให้กับคนอื่นอีกเช่นกัน แต่ถ้าหากว่าเราไม่ช่วยกันแสดงความเห็น ไม่ช่วยกันพูดออกมา คนที่เขาตีบตันมืดบอด มองไม่เห็นหนทางว่าจะไปอย่างไร ก็คิดไม่ออกเสียทีว่าจะต้องทำอย่างไรบ้าง ซึ่งกระผม/อาตมภาพเองก็ถือว่า เราชี้ทางออกบอกทางถูกให้แล้ว ส่วนท่านจะทำหรือไม่ทำ ถ้ากระผม/อาตมภาพยังมีแรงอยู่ ก็จะช่วยกระตุ้นไปเรื่อย ๆ หมดแรงวันไหน ก็เป็นภาระหน้าที่ของท่านทั้งหลายจะรับผิดชอบกันต่อไป ตัวกระผม/อาตมภาพก็คงไม่ต้องเสียเวลามารับผิดชอบอีกแล้ว..! เป็นต้น