วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๑๗ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ เมื่อนำพระภิกษุสามเณรบิณฑบาตและฉันเช้าแล้ว กระผม/อาตมภาพก็เดินทาง "ลง" เมืองกาญจนบุรี ซึ่งการเดินทางลงนั้นก็พูดตามลักษณะของพื้นที่ เนื่องเพราะว่าทองผาภูมินั้นเป็นที่สูงกว่า ถ้านับระหว่างทองผาภูมิกับกรุงเทพฯ ทองผาภูมิก็จะสูงกว่าถึง ๖๐๐ กว่าเมตร ดังนั้น..ถ้าหากว่าออกจากทองผาภูมิ ภาษาคนโบราณจึงเรียกว่า "ขาล่อง" ก็คือลงไปยังจังหวัดกาญจนบุรี หรือว่าออกไปจังหวัดอื่น ๆ แต่ถ้าหากว่ากลับทองผาภูมิก็จะเป็น "ขาขึ้น" ก็คือกลับขึ้นสู่ที่สูงนั่นเอง
มาพักฉันภัตตาหารเพลที่วัดราษฎร์ประชุมชนาราม (วัดท่ามะขาม) หมู่ที่ ๒ ตำบลท่ามะขาม อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี แล้วจึงตรงไปยังวัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) เพื่อร่วมการประชุมพระสังฆาธิการในเขตปกครองคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี ระดับเจ้าคณะจังหวัด รองเจ้าคณะจังหวัด เจ้าคณะอำเภอ รองเจ้าคณะอำเภอ และเลขานุการ ร่วมกับสำนักงานพุทธศาสนาจังหวัดกาญจนบุรี และประธานฝ่ายบริหารงานคณะสงฆ์ทั้ง ๖ ด้านของจังหวัดกาญจนบุรี
ความจริงวันนี้ ถ้านับตามตำแหน่งของกระผม/อาตมภาพ ก็คือที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีนั้น ไม่ต้องเข้าร่วมการประชุมก็ได้ แต่ในการประชุมครั้งที่แล้ว กระผม/อาตมภาพเพิ่งได้รับแต่งตั้ง เป็นประธานฝ่ายบริหารการศึกษาสงเคราะห์ ของคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี จึงต้องมาประชุมตามตำแหน่งใหม่นั่นเอง โดยมีพระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ, ดร. (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ. ๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีเป็นประธานในการประชุมครั้งนี้
เพียงแต่ว่าการประชุมในวาระที่ ๑ ถึงวาระที่ ๔ นั้น มีกระผม/อาตมภาพเป็น "ตัวปัญหา" อยู่คนเดียว เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าท่านอื่นคงจะมีความฉลาด อยู่ในลักษณะที่ว่า "พูดมากผิดมาก พูดน้อยผิดน้อย ไม่พูดไม่ผิดเลย" ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงไม่มีใครแสดงความเห็นในที่ประชุม ทั้งที่หลายต่อหลายเรื่องนั้น เลขานุการเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรีตั้งวาระการประชุมมาแล้ว ก็ยังมีสิ่งที่ต้องบอกกล่าวเพิ่มเติมกันอีกมาก
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพจึงต้องเป็น "ตัวปัญหา" ต่อไป เนื่องเพราะว่าเป็นบุคคลที่ไม่ห่วงความก้าวหน้าทางสมณศักดิ์ของตนเอง ไม่ห่วงความก้าวหน้าในตำแหน่งหน้าที่การงานของตนเอง หากแต่เอาความดี ความงาม ความถูกต้อง ในการบริหารคณะสงฆ์เป็นหลัก
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : วันนี้ เมื่อ 02:17
|