[เถรี]

ถามโยมว่า "ทำไมถึงต้องให้หลวงพ่อท่านไปเอาด้วย ?" เสือฝ้ายท่านบอกว่าสองสาเหตุด้วยกัน สาเหตุแรก ตัวเองเป็นคนสุพรรณบุรี รู้จักมักคุ้นกับตระกูลของหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุงดี เห็นว่าท่านเป็นพระที่มีบารมีมาก น่าจะสามารถไปเอาทองคำนี้ออกมาใช้ประโยชน์ได้ โดยเฉพาะใช้ในการสร้างวัด

ประการที่สองก็คือ หลวงพ่อมีลูกศิษย์ที่เป็นทั้งนายตำรวจ นายทหารใหญ่ ๆ โต ๆ ซึ่งตอนนั้นมีทั้งระดับแม่ทัพ มีทั้งระดับผู้บัญชาการทหาร มีทั้งระดับปลัดกระทรวงกลาโหม บรรดาลูกศิษย์น่าจะช่วยเหลือให้หลวงพ่อเอาทองคำออกมาได้โดยง่าย เรื่องนี้พักไว้แค่นี้ก่อน

ที่เล่าถึงตรงนี้ก็เพราะว่า เสือฝ้ายเวลาคุยไปนาทีสองนาที หน้าแกจะสะบัดเองโดยอัตโนมัติ สะบัดไปทางด้านขวา ๒ ครั้ง ๓ ครั้ง กว่าจะห้ามตัวเองให้หยุดได้ จึงถามว่า "โยมเป็นโรคหรือเปล่า ?"" ท่านบอกว่า "จะเรียกว่าโรคก็ใช่ โบราณเรียกว่าโรคสันนิบาต แต่หมอสมัยใหม่บอกว่า เกิดจากความผิดปกติทางสมอง"

ก็คือเด็กสมัยก่อนส่วนใหญ่จะคลอดโดยหมอตำแย บางทีก็คาอยู่ในท้องแม่นานเกินไป ทั้งที่ถุงน้ำคร่ำแตกแล้ว กว่าจะดึงออกมาได้ บางทีเขียวไปทั้งตัว..! ก็คือขาดอากาศหายใจ ถ้าขาด ๒ - ๓ นาทีขึ้นไป เซลล์สมองส่วนมากก็จะเริ่มตาย แล้วก็จะทำให้เกิดอาการผิดปกติ เพราะว่าสมองไม่สมบูรณ์ สั่งการไม่ได้ครบถ้วน ก็เลยถามว่า "แล้วโยมเป็นมาตั้งแต่เด็กหรือ ?" ท่านบอก "ไม่ใช่..เป็นตอนที่มาเป็นเสือนี่เอง"

ด้วยความที่ว่ามีวัตถุมงคลดี หนังเหนียว ดังนั้น..บางทีการ "เคลียร์" กันในหมู่เสือ ก็คือต้องสู้กันให้ "เห็นดำเห็นแดง" ว่าฝีมือใครดีกว่า อีกฝ่ายพอรู้ว่าเสือฝ้ายหนังเหนียว ก็ใช้พวกตะพดบ้าง คมแฝกบ้าง โดนฟาดกบาลไปหลาย ๆ ทีก็มีปัญหาขึ้นมาทีหลัง เพราะว่าน่าจะกระทบกระเทือนถึงสมองเหมือนกัน..!