[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๑๓ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ การประชุมคณะกรรมการสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิเพิ่งจะเสร็จเรียบร้อย กระผม/อาตมภาพก็ต้องรับแขกผู้ใหญ่ ๒ ชุด ๓ ชุด ทั้ง ๆ ที่ตนเองก็ไข้จับ แถมยังปวดปัสสาวะแทบจะเล็ดอยู่แล้ว..!

ที่มากล่าวนี้ไม่ได้ขอความเห็นใจจากใคร เนื่องเพราะว่าทุกท่านคิดว่าหลวงพ่อเล็กเป็น "ซูเปอร์แมน" อยู่แล้ว ไม่ว่าสภาพอย่างไรก็รับไหว แต่ที่มากล่าวเพื่อเป็นตัวอย่างให้กับท่านปู (พระพงษ์สิทธิ์ สนฺตจิตฺโต) ที่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ถึงขนาดเดินหาเลขาฯ พัฒน์ (พระมหาพัฒน์ ฐิตาจาโร ป.ธ. ๓) เพื่อที่จะถวายผางสัก ๔ - ๕ ที..! ยังโชคดีที่บุญรักษา เทวดาคุ้มครอง ท่านก็เลยหาไม่เจอ ไม่อย่างนั้นป่านนี้ถ้าไม่สึกหาลาเพศ ก็คงต้องย้ายไปอยู่วัดอื่นแล้ว เพราะว่าระเบียบวัดของเราระบุไว้ชัดเจนว่า "ห้ามมีการทะเลาะเบาะแว้งกัน ผู้ใดทะเลาะเบาะแว้งกันจะไม่ฟังเหตุผล แต่ไล่ออกทั้งคู่..!"

สาเหตุก็มาจากแค่ว่ามีไม้กวาดสองอันวางอยู่ที่บริเวณบันไดขึ้นกุฏิของท่านปู แล้วท่านก็มั่นอกมั่นใจว่าเป็นเลขาฯ พัฒน์ เอาไปวางขวางทางขึ้นของท่านเพื่อกลั่นแกล้ง เนื่องเพราะว่าเคยตักเตือน เคยต่อว่า เคยงับหัวกันมาหลายครั้งแล้วว่าอย่าทำแบบนี้ ถึงขนาดประกาศในกลุ่มไลน์ว่าขอตบให้สะใจสัก ๔ - ๕ ทีแล้วจะยอมลาสิกขา ฟังดูแล้วเป็นคนที่มีความรับผิดชอบสูง แต่ขออภัย..เรียนมายันปริญญาโทแล้ว บวชก็หลายปี ปัญญาในการปฏิบัติธรรมแทบจะไม่มีเอาเสียเลย..!

นี่คือจุดอ่อนใหญ่หลวงของบุคคลที่เอาแต่ภาวนา โดยที่ไม่ใช้ปัญญาในการพินิจพิจารณา บุคคลที่เอาแต่ภาวนา พอถึงเวลาก็จะอยู่ในลักษณะเก็บกด เนื่องเพราะว่า รัก โลภ โกรธ หลง โดนสมาธิกดดับชั่วคราว แต่ไม่ได้ตาย..! ในเมื่อเป็นเช่นนั้น กิเลสที่รอจังหวะอยู่ เมื่อถึงเวลา แทนที่เราจะคิด จะพิจารณา เรากลับเอากำลังที่เราปฏิบัติธรรมได้ ไปนึกคิดปรุงแต่ง ในด้านของ รัก โลภ โกรธ หลง แทน เหมือนอย่างกับเลี้ยงโจรไว้ปล้นตัวเอง..!