กระผม/อาตมภาพเองก็ยังชื่นใจว่าครูบาอาจารย์ท่านทำให้เห็นจริง ๆ ไม่ว่าต่อหน้าหรือลับหลัง ท่านก็ทำตัวแบบนั้น ตลอดจนกระทั่งพรรคพวกเพื่อนฝูงนักปฏิบัติหลายราย อย่างเช่นว่าท่านพระครูปฐมจินดากร (สายชล จิตฺตกโร) อดีตเจ้าอาวาสวัดไร่แตงทอง หรือท่านพระครูไพโรจน์ภัทรคุณ, ดร. เจ้าคณะตำบลดอนข่อย เจ้าอาวาสวัดสระพัง เหล่านี้เป็นต้น ซึ่งถือว่าเป็นเพื่อนพระสังฆาธิการที่เหนียวแน่นในการปฏิบัติอย่างยิ่ง ในเรื่องของทาน ของศีล ของภาวนา ท่านเพียรพยายามทุ่มเทปฏิบัติอย่างชนิดเอาชีวิตเข้าแลก
ในการปฏิบัติธรรมของทางมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ซึ่งตามหลักสูตรกำหนดให้ระดับประกาศนียบัตรต้องปฏิบัติธรรม ๑๐ วัน ถ้าสะสมการปฏิบัติธรรมไม่ครบ ก็ไม่สามารถที่จะรับประกาศนียบัตรได้ ถ้าระดับปริญญาตรีก็ปีละ ๑๐ วัน สรุปว่าอย่างน้อยก็ต้องปฏิบัติถึง ๔๐ วัน ระดับปริญญาโทปีละ ๑๕ วัน ก็คืออย่างน้อยต้องปฏิบัติถึง ๓๐ วัน และระดับปริญญาเอกหลักสูตรละ ๔๕ วัน
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ในระหว่างที่ปฏิบัติธรรมอยู่ บางทีพรรคพวกเพื่อนฝูงก็ดูไอ้บ้าสองคน ก็คือกระผม/อาตมภาพกับท่านอาจารย์สายชลเดินจงกรมแข่งขัน พรรคพวกหยุดพักไปเข้าห้องน้ำ หยุดพักไปฉันน้ำปานะ หยุดพักไปหลบสูบบุหรี่ หยุดพักไปแอบโทรศัพท์ ทั้งสองคนก็ยังคงเดินจงกรมแข่งกันไม่เลิก..!
ผ่านไปแล้ว ๑ ชั่วโมง ๒ ชั่วโมง ๓ ชั่วโมง บางทีช่วงเช้า ๓ ชั่วโมง ช่วงบ่าย ๔ ชั่วโมง ไม่ได้พักเลย ลากยาวไปจนกระทั่งหมดเวลา ถึงจะกราบลาพระ แผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศล แล้วในระหว่างนั้น พวกเราก็ยังสามารถที่จะคุยกันได้อีกด้วย..! ท่านอาจารย์สายชลท่านรีบมรณภาพเสียก่อน เนื่องเพราะว่าไปฉีดวัคซีนป้องกันเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ แล้วแพ้วัคซีนมรณภาพ..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 13-06-2025 เมื่อ 01:37
|