กระผม/อาตมภาพก็อาศัยการรับสังฆทาน ไม่ว่าจะเป็นที่บ้านอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ แล้วมาที่บ้านวิริยบารมี ตลอดจนกระทั่งบ้านเติมบุญ นำเอาปัจจัยที่ได้รับจากญาติโยม มาทำการบูรณปฏิสังขรณ์วัด ส่งเสียให้พระภิกษุสามเณรได้รับการศึกษา และมอบทุนการศึกษาให้กับโรงเรียนต่าง ๆ ในอำเภอทองผาภูมิ
ปัจจุบันนี้ พระภิกษุสามเณรทั้งอำเภอ ถ้าหากว่าใครต้องการที่จะเรียนที่วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ กระผม/อาตมภาพจะถวายค่ารถให้รูปละ ๓,๐๐๐ บาทต่อเดือน แล้วมาภายหลังได้มีการตั้งห้องเรียนวัดปรังกาสีขึ้นมา เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเดินทางไกล กระผม/อาตมภาพก็เหมาจ่ายค่าเทอม ในระดับประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ เทอมละ ๕ แสนกว่าบาทให้ไปจนกระทั่งเรียนจบ..!
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เขาไม่มีส่วนในการยุ่งเกี่ยวกับเงินวัด และเงินเก่า ๆ กระผม/อาตมภาพก็ไม่ไปทวงถามแม้แต่บาทเดียว ให้แต่ละคน "ทำตาใส" ไม่รู้ไม่ชี้ "ในเมื่อเอ็งไม่รู้ได้ ข้าก็ไม่รู้ด้วย" ข้าก็ไม่ได้คิดที่จะง้อ..! ถึงเวลาเมื่อปิดบ้านเติมบุญแล้ว ญาติโยมทั้งหลายก็ยังคงทำบุญเข้ามา อยู่ในลักษณะของบัญชีบริจาคออนไลน์ ซึ่งผูกอยู่กับทางกรมสรรพากร ทำให้ทางวัดพอที่จะมีค่าน้ำค่าไฟบ้าง
ในส่วนอื่น ๆ ที่ใช้จ่ายอยู่ กระผม/อาตมภาพเมื่อออกกิจนิมนต์ได้มา ก็นำมาใช้จ่ายในส่วนนั้น ตลอดจนกระทั่งมีการสร้างวัตถุมงคลตามวาระ ญาติโยมทั้งหลายก็พร้อมใจกันทำบุญมา จึงทำให้วัดท่าขนุนสามารถที่จะฝ่าฟันอุปสรรคต่าง ๆ มาจนถึงปัจจุบันนี้ได้
แต่เมื่อมาเห็นการทำบุญในงานเป่ายันต์เกราะเพชรแล้วก็สะท้อนใจ แม้ว่าอาตมภาพพยายามที่จะแบ่งเบาภาระญาติโยมต่าง ๆ ไม่ว่าการทำมาหากินของผู้ใหญ่ ทุนการศึกษาของเด็ก ๆ ก็ตาม แต่เมื่อเห็นธนบัตรใบละ ๒๐ บาท ใบละ ๕๐ บาท ใบละ ๑๐๐ บาท มีจำนวนมากมาย แต่ว่าใบใหญ่กว่านั้นแทบจะไม่ได้มองเห็นเลย ก็ทำให้เข้าใจถึงความลำบากของทุกคนเป็นอย่างดี
ก็ได้แต่ขอให้ทุกท่านตั้งอกตั้งใจภาวนาพระคาถาเงินล้าน ให้ได้วันละ ๑๐๘ จบ ภาวนาเป็นพระกรรมฐานส่วนตัวไปเลย ไม่ต้องไปเร่งรัด แต่ทำให้มีคุณภาพเข้าไว้ เพื่อที่เราจะได้ผ่านวาระอันยากลำบากใน ๕ ปีนี้ ตามที่ครูบาอาจารย์ท่านได้บอกเอาไว้ โดยที่ไม่ต้องลำบากมากเหมือนกับคนอื่นเขา
สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้
พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๘ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 09-06-2025 เมื่อ 01:47
|