[เถรี]

ท่านอาจารย์สมพงษ์นั้น เมื่อสึกหาลาเพศแล้วก็หายไปจากยุทธจักรไปนาน กว่าจะมาปรากฏตัวอีกทีก็เกือบจะ ๘ เดือนให้หลัง เมื่อกระผม/อาตมภาพได้ลายเซ็นไปแล้ว ทางด้านธนาคารบอกว่า "ไม่เหมือน" ไม่ยอมทำเอกสารให้..!

กระผม/อาตมภาพก็เลยโวยขึ้นมากลางธนาคารว่า "ถ้าไม่ทำให้ อาตมาก็จะทิ้งบัญชีนี้ไปเลย..!" ทำเอาสมุห์บัญชีธนาคารต้องปรากฏตัวออกมา บอกว่า "ท่านจะทิ้งบัญชีนี้ได้อย่างไร ?" กระผม/อาตมภาพบอกว่า "อย่างเก่งก็ฉีกโยนลงถังขยะ เงินแค่ ๖๐,๐๐๐ กว่าบาท หลังตู้เย็นของอาตมามีมากกว่านั้นอีก..!" อีกฝ่ายหนึ่งได้ฟังก็เลยต้องยอมทำเอกสารให้

แต่กระผม/อาตมภาพไม่ขอฝากกับธนาคารแบบนี้อีกแล้ว จึงเบิกออกมาจนหมด แล้วไปเปิดบัญชีใหม่กับธนาคารอีกแห่งหนึ่งแทน และคิดอยู่ในใจว่า "ถ้าคุณทำงานแบบนี้ ไปไม่รอดแน่นอน..!" ท้ายสุดปรากฏว่าไม่รอดจริง ๆ โดนควบรวมกิจการกับธนาคารอีกแห่งหนึ่ง แต่น่าจะดำเนินการเหมือนเก่าก็เลยไปไม่รอดอีก ก็เลยต้องไปควบรวมกับอีกธนาคารเป็นแห่งที่ ๓..!

แต่ว่าปัจจุบันนี้ สาขาทองผาภูมิก็ไปไม่รอด ต้องปิดทิ้งไปเลย..! ใครที่ต้องการทำธุรกรรม ต้องวิ่งเป็นระยะทาง ๑๔๐ กิโลเมตร ลงไปยังกาญจนบุรีเพื่อทำธุรกรรมการเงิน ไปกลับรวม ๒๘๐ กิโลเมตร ก็แล้วแต่เวรแต่กรรมของท่านเหล่านั้นที่รักมั่นไปก็แล้วกัน..!

เมื่อกระผม/อาตมภาพได้รับตราตั้งเจ้าอาวาสเต็มตัวแล้ว ก็ได้ทำการประชุมคณะกรรมการวัด ซึ่งท่านอาจารย์พระสมุห์สมพงษ์ได้ตั้งเอาไว้ ๗๒ คน ปรากฏว่ามีมาประมาณ ๓๐ คนเท่านั้น..!

กระผม/อาตมภาพกางระเบียบ ตลอดจนกระทั่งข้อกฎหมายให้ดูว่า ไวยาวัจกรและกรรมการวัดนั้น ทุกคนจะต้องพ้นตำแหน่งตามเจ้าอาวาสไปโดยกฎหมาย แต่เนื่องจากว่าทุกคนได้ช่วยเหลือทางวัดท่าขนุนมาโดยตลอด กระผม/อาตมภาพก็จะแต่งตั้งใหม่ กลับคืนไปในตำแหน่งเดิมทุกคน และขอทำการประชุมกรรมการวัด เพื่อที่จะชี้แจงและพิจารณาการทำกิจการต่าง ๆ ทุกเดือน