กระผม/อาตมภาพบอกว่า "ไม่เป็นไรท่านเจ้าคุณ การทำงานย่อมมีผิดพลาด ต้องแก้ไขหน้างานกันเป็นปกติ เรื่องแค่นี้เมื่อท่านเจ้าคุณทำโล่และประกาศเกียรติคุณเสร็จแล้ว ค่อยส่งไปให้กระผมทีหลังก็ได้"
ท่านเจ้าคุณสุรศักดิ์บอกว่า "หลวงพ่อเล็กสมกับเป็นพระกรรมฐาน ผมเจอพระวิปัสสนาจารย์หลายท่าน ในเหตุการณ์คล้ายคลึงแบบนี้ แต่ละท่านต่อว่าผม บางท่านก็ถึงขนาดด่าเลยก็มี..! มีแต่หลวงพ่อเล็กเท่านั้นแหละ ที่บอกว่าเป็นเรื่องปกติของการทำงาน ต้องมีผิดพลาดให้แก้ไข" กระผม/อาตมภาพก็บอกว่า "เรื่องนี้เป็นสัจธรรม ก็คือเป็นความจริงที่ว่า เราทั้งหลายทำงานต้องมีผิดพลาดเป็นธรรมดา บุคคลที่จะไม่ผิดเลยนั้นไม่มี"
เมื่อรับการถวายพระบรมสารีริกธาตุและหนังสือพุทธธรรมแล้ว พวกเราก็ไปฉันเพลร่วมกัน ตอนแรกบรรดาท่านเจ้าคุณต่าง ๆ แม้กระทั่งท่านเจ้าคุณสุรศักดิ์ เดินมาถึงก็แปะลงโต๊ะเดียวกับกระผม/อาตมภาพไปตาม ๆ กัน จนกระทั่งเจ้าหน้าที่เขามาเชิญให้เข้าไปโต๊ะพิเศษภายในห้องปรับอากาศ กระผม/อาตมภาพบอกว่า ""นิมนต์ทุกท่านเถอะครับ ของผมเริ่มแล้วจะไม่ลุกจนกว่าจะอิ่ม" ทำเอาอีกท่านหนึ่งซึ่งนั่งข้างเคียงกัน บอกว่า "ผมก็เหมือนกัน ถ้าหากว่านั่งลงแปลว่าฉันจนอิ่ม ถ้าไม่อิ่มก็ไม่ลุก"
เมื่อฉันกันเสร็จแล้วจึงได้ย้อนกลับเข้าไปในหอประชุม เพื่อตรวจสอบที่นั่งกันอีกทีหนึ่ง และขณะเดียวกันก็ร่วมกันต้อนรับพระมหาเถระ ซึ่งเดินทางมาร่วมงานในวันนี้ ประกอบไปด้วย หลวงพ่อเอียด - พระเดชพระคุณพระธรรมวชิรสิทธาจารย์ (ละเอียด สุทนฺโต) เจ้าคณะภาค ๑๕ เมื่อเข้าไปกราบ ท่านก็จำได้ทันที เนื่องเพราะว่ากระผม/อาตมภาพเพิ่งจะเอาผ้าป่าไปทอดถวายที่วิทยาลัยสงฆ์เพชรบุรี โดยที่มีหลวงพ่อท่านเป็นประธานในงาน แล้วก็ยังได้กราบพระมหานายกะฝ่ายอัสคีรียะ ของประเทศศรีลังกา ซึ่งเดินทางมาร่วมรับโล่พระธรรมทูตเกียรติคุณด้วยกัน
เมื่อถ่ายรูปกับท่านและท่านอารีรัตนะแล้ว กระผม/อาตมภาพเพิ่งกลับเข้าที่นั่ง พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระพรหมเสนาบดี (พิมพ์ ญาณวีโร ป.ธ. ๗) ที่ปรึกษามหาเถรสมาคม ก็มานั่งแปะอยู่ด้านข้าง กราบเรียนท่านว่า "ที่นั่งหลวงพ่ออยู่ด้านหน้าครับ" ท่านบอกว่า "เดี๋ยวนั่งคุยกับหลวงพ่อเล็กก่อน" ท้ายที่สุดก็สรุปว่าปีนี้ท่านอายุ ๘๐ ปี จะเกษียณอายุแล้ว "งานวันเกิด ๘๐ ปี เดือนกันยายน นิมนต์หลวงพ่อเล็กด้วยนะครับ" กระผม/อาตมภาพก็รับไว้ด้วยความยินดี
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 06-06-2025 เมื่อ 01:09
|