[สุธรรม]

ถาม : ที่ผ่านมาลูกมีความเชื่อมั่นสุดจิตสุดใจว่า ไม่ว่าจะภาวนาพระคาถาบทใดก็ตาม ถ้าจิตเจตนาผู้ภาวนาตั้งมั่นในคุณพระรัตนตัยแล้วไซร้ ไม่ว่าจะปรารถนาเรื่องใด ก็มักจะส่งผลอานิสงส์ที่เหมือนกันเป็นแม่นมั่น

แต่ในช่วงที่ผ่านมาลูกกลับพบว่า พระคาถาแต่ละบท มีอานิสงส์ ของรายละเอียดที่แตกต่างกันอยู่เจ้าค่ะ (ทั้ง ๆ ที่ เวลาที่ลูกภาวนาพระคาถาเหล่านั้น ลูกจะทรงภาพพระ สว่าง ครอบคลุมไปโดยรอบเหมือน ๆ กัน) ดังเช่น

- เมื่อลูกภาวนา พระคาถา เมตตา

พระคาถาบางบท ทำให้จิตตัวเอง และคนรอบข้าง สงบร่มเย็น จิตเบาสบาย ไม่ปรารถนาการสร้างกรรมซึ่งกันและกัน

ในขณะที่พระคาถาเมตตาบางบท ทำให้จิตของลูก สงบร่มเย็น จิตเบาสบาย ไม่คิดร้ายกับใครทั้งสิ้น แต่จิตของคนที่แผ่ให้ มีความสบาย แต่กลับมีความปรารถนาที่จะเอาเปรียบ สร้างทุกข์ภัยให้ลูก เหมือนกับว่าตนเองสบายใจแล้ว กลับมีความฮึกเหิม อยากที่จะ "เล่น" หรือ "กลั่นแกล้ง" ผู้อื่นเพื่อความสนุก เพื่อความสะใจของตนเอง

พระคาถาเมตตาบางบท กลับสร้างความน่าเกรงขามให้ผู้รับ เหมือนกับว่าที่พวกเขาไม่ทำอะไรเรา ไม่ใช่เพราะดวงจิตที่เมตตาของเรา แต่เป็นเพราะเขา "เกรง" เรา

ในขณะที่ เวลาที่ลูกภาวนาพระคาถาที่เป็นฐานของอภิญญาฤทธิ์ ลูกมักจะรู้สึกว่า ดวงจิตของตัวเอง เกิดทิฐิมานะ มีความเก่งกล้าที่น่าจะสามารถ "ปราบ" หรือ "เก่งจนไม่กลัวคนพาลทั้งหลาย" ทั้ง ๆ ที่ตามปกติ ลูกเป็นคนไม่ชอบการมีเรื่องมีราว ไม่ชอบทะเลาะเบาะแว้งกับใคร

น้อมกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาด้วยเศียรเกล้าเจ้าค่ะ ผลที่เกิดขึ้นนี้ เป็นเพราะสาเหตุใด ลูกสมควรต้องแก้ไข ปรับปรุงอย่างไรเจ้าคะ ?
ตอบ : เข้าใจก็ดีแล้ว ไม่อย่างนั้นจะมีพระคาถาเยอะแยะไปทำอะไร ? ทำต่อไปจนหมดกิเลสก็จบ..!