[เถรี]

ท่านบอกว่า

"อันเรื่องราวกล่าวความพลายงามน้อย

ค่อยเรียบร้อยเรียนรู้ครูทองประศรี

ทั้งขอมไทยได้สิ้นก็ยินดี

เรียนคัมภีร์พุทธเพทพระเวทมนต์

ปัถมังตั้งตัวนะปัดตลอด

แล้วถอนถอดถูกต้องเป็นล่องหน

หัวใจกฤตย์อิทธิเจเสน่ห์กล

แล้วเล่ามนต์เสกขมิ้นกินน้ำมัน

แอบเข้าห้องลองวิชาประสาเด็ก ฯลฯ"

ลองวิชา แอบเรียนเองไม่พอ แอบลองด้วย ใช้เหล็กแหลมแทงตัวเองจนปลายเหล็กงอหมด ไม่เข้าสักนิด..!

แต่ประโยคที่พวกเรามองข้ามไปก็คือ "ค่อยเรียบร้อยเรียนรู้ครูทองประศรี" ย่าสอนเอง..! แล้วลองคิดดูว่าป่าใหญ่ดงทึบสมัยนั้น จากอู่ทองกว่าจะมาถึงพนมทวน ระยะทางหลาย ๑๐ กิโลเมตร บุกป่าฝ่าดงไป พรานเก่ง ๆ ยังตาย..! คุณย่าพาเด็กน้อยพลายแก้วไปได้อย่างไร ? ไม่เก่งจริงเอาไปไม่รอดหรอก

ความมาแตกตอนเลี้ยงหลานนี่เอง ย่าเป็นคนถ่ายทอดวิชาให้..! แสดงว่าคุณย่าทองประศรีเป็นผู้หญิงที่ไม่ยึดติดสังคมสมัยนั้น สมัยนั้นเขาให้เรียนอะไร ? หุงข้าว ทอผ้า ทำการบ้านงานเรือนต่าง ๆ หนังสือไม่ต้องเรียน คุณย่าทองประศรีเรียนทั้งไทย เรียนทั้งขอม เรียนคัมภีร์พุทธเภท พระเวทมนตร์ กลับไปอ่านใหม่นะ ไม่อย่างนั้น..ให้แต่หลวงพ่อบอกให้ฟัง