[ชนินทร]

วันอังคารที่ ๓ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๖๘
(ขึ้น ๘ ค่ำ เดือน ๗ ปีมะเส็ง)

น้อมกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาด้วยเศียรเกล้าเจ้าค่ะ

ที่ผ่านมาลูกมีความเชื่อมั่นสุดจิตสุดใจว่า... ไม่ว่าจะภาวนาพระคาถาบทใดก็ตาม ถ้าจิตเจตนาผู้ภาวนาตั้งมั่นในคุณพระรัตนตัยแล้วไซร้ ไม่ว่าจะปรารถนาเรื่องใด... ก็มักจะส่งผล อานิสงส์ที่เหมือนกันเป็นแม่นมั่น

แต่.... ในช่วงที่ผ่านมา ลูกกลับพบว่า พระคาถาแต่ละบท มีอานิสงส์ ของรายละเอียดที่แตกต่างกันอยู่เจ้าค่ะ (ทั้ง ๆ ที่ เวลาที่ลูกภาวนาพระคาถาเหล่านั้น ลูกจะทรงภาพพระ สว่าง ครอบคลุมไปโดยรอบเหมือน ๆ กัน) ดังเช่น

- เมื่อลูกภาวนา พระคาถา เมตตา

พระคาถาบางบท ทำให้จิตตัวเอง และคนรอบข้าง สงบร่มเย็น จิตเบาสบาย ไม่ปรารถนาการสร้างกรรมซึ่งกันและกัน

ในขณะที่พระคาถาเมตตาบางบท ทำให้จิตของลูก สงบร่มเย็น จิตเบาสบาย ไม่คิดร้ายกับใครทั้งสิ้น แต่จิตของคนที่แผ่ให้ กลับมีความสบาย แต่กลับมีความปรารถนาที่จะเอาเปรียบ สร้างทุกข์ภัยให้ลูก เหมือนกับว่าตนเองสบายใจแล้ว กลับมีความฮึกเหิม อยากที่จะ " เล่น" หรือ "กลั่นแกล้ง" ผู้อื่นเพื่อความสนุก เพื่อความสะใจของตนเอง

พระคาถาเมตตาบางบท กลับสร้างความน่าเกรงขามให้ผู้รับ เหมือนกับว่าที่พวกเขาไม่ทำอะไรเรา ไม่ใช่เพราะดวงจิตที่เมตตาของเรา แต่เป็นเพราะเขา "เกรง" เรา

ในขณะที่ เวลาที่ลูกภาวนาพระคาถาที่เป็นฐานของอภิญญาฤทธิ์... ลูกมักจะรู้สึกว่า ดวงจิตของตัวเอง เกิดทิฐิมานะ มีความเก่งกล้าที่น่าจะสามารถ "ปราบ" หรือ "เก่งจนไม่กลัวคนพาลทั้งหลาย" ทั้ง ๆ ที่ตามปกติ ลูกเป็นคนไม่ชอบการมีเรื่องมีราว ไม่ชอบทะเลาะเบาะแว้งกับใคร

น้อมกราบเรียนถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อมาด้วยเศียรเกล้าเจ้าค่ะ ผลที่เกิดขึ้นนี้ เป็นเพราะสาเหตุใด ลูกสมควรต้องแก้ไข ปรับปรุงอย่างไรเจ้าคะ

น้อมกราบนมัสการมาด้วยเศียรเกล้าเจ้าค่ะ