[เถรี]

เนื่องเพราะว่าโรคภัยไข้เจ็บของกระผม/อาตมภาพนั้นไม่ใช่โรคธรรมดา แต่เป็นโรคเวรโรคกรรม โรคที่เกิดจากการรบราฆ่าฟันกันมาทุกชาติ เนื่องเพราะว่าเป็นทหาร ต้องป้องกันรักษาประเทศชาติบ้าง ต้องรบเพื่อขยายอาณาเขตบ้าง แต่ละครั้งก็ทำให้ทั้งคนและสัตว์ตายไปทีละมาก ๆ คนก็คือข้าศึกทั้งหลายที่ต้องปะทะกันตามหน้าที่ ต่อให้ไม่มีความโกรธแค้นกันมา แต่ถึงเวลาอยู่คนละฝักคนละฝ่าย เมื่อยกทัพมาประจันหน้ากันก็ต้องสู้รบกัน เพื่อป้องกันรักษาชีวิต ป้องกันขอบขัณฑสีมาของตนเอง

ส่วนบรรดาสัตว์ทั้งหลาย ส่วนใหญ่ก็เป็นเสบียงอาหาร มีทั้งที่ต้อนไปแบบเป็น ๆ อย่างเช่นวัวควาย แล้วก็ค่อย ๆ ล้ม ค่อย ๆ เชือด เพื่อทำเป็นอาหารในแต่ละวัน เนื่องเพราะว่าสมัยก่อน การที่จะเก็บเป็นเนื้อแห้งอาหารแห้งนั้น บรรดาเทคโนโลยีและวิธีการไม่ดีเหมือนกับสมัยนี้ จึงต้องใช้วิธีเอาไปแบบเป็น ๆ แล้วก็ค่อยไปเชือด ไปฆ่ากันในตอนที่จะกิน

การที่เราฆ่าคน หรือว่าฆ่าสัตว์ใหญ่ จัดเป็นกรรมปาณาติบาตที่หนักมาก ถ้าหากว่ามีอุปฆาตกรรมมาตัดรอน กรรมตรงนี้จะทำให้เราเจ็บไข้ได้ป่วยหนัก ๆ หรืออาจถึงแก่เสียชีวิตไปเลย..! ก็ต้องแล้วแต่สถานการณ์และกรรมในช่วงนั้น ๆ ที่มาสนอง

ดังนั้น..ในเรื่องของกรรม จึงไม่ใช่เรื่องล้อเล่น อย่าไปเห็นว่าเป็นกรรมเพียงเล็กน้อยแล้วทำ ขณะเดียวกัน ก็อย่าไปเห็นว่าเป็นบุญเพียงเล็กน้อยแล้วไม่ทำ เนื่องเพราะไม่ว่าจะเป็นเวรเป็นกรรม หรือว่าเป็นบุญก็ตาม เมื่อถึงเวลาย่อมให้ผลทั้งสิ้น

พระพุทธศาสนาของเรา องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนให้เชื่อกรรม คือการกระทำของแต่ละคน ว่าทำอย่างไรเราถึงจะละกรรมชั่ว หันมาทำแต่กรรมดีได้ ภาษาบาลีใช้คำว่า กณฺหํ ธมฺมํ วิปฺปหาย สุกฺกํ ภาเวถ ปณฺฑิโต บัณฑิตย่อมสรรเสริญกรรมอันขาว ละเว้นเสียซึ่งกรรมอันดำ ก็คือสรรเสริญในการทำกรรมดี ละเว้นในการทำกรรมชั่วนั่นเอง