[เถรี]

เนื่องเพราะกระผม/อาตมภาพทำทานแบบคนที่ทำเป็น ก็คือให้โดยอุเบกขาด้วยประการทั้งปวง ตั้งใจว่าให้เพื่ออะไร ส่วนคนรับจะไปใช้ถูกต้องหรือผิดวัตถุประสงค์ ก็ถือว่าเป็นเรื่องของเขา เราไม่เสียเวลาไปตามดูตามรู้ตรงนั้น เพราะว่าถ้าใครไปตามดูตามรู้ตรงนั้น แล้วเกิดกำลังใจตก ผลบุญก็อาจจะน้อยลงไปด้วย..!

การให้ทานของพวกเราควรที่จะฝึกหัดให้ถึงตรงจุดนี้ให้ได้ หลายต่อหลายคนต้องประเคนให้หลวงพ่อรับกับมือเท่านั้น ไม่อย่างนั้นรู้สึกว่าไม่ได้บุญ..! ทั้ง ๆ ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้แล้วว่า "เจตนาหัง ภิกขเว ปุญญัง วทามิ..ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เจตนาก็เป็นบุญแล้ว"

ในเมื่อเรายังวางอุเบกขาไม่ได้ หรือว่าวางได้ไม่หมด บางทีก็ก่อปัญหาให้เกิดกับพระ มีวัดใหญ่แห่งหนึ่งติดต่อให้กระผม/อาตมภาพไปเป็นเจ้าอาวาสตั้งแต่เกือบ ๓๐ ปีที่แล้ว มีเนื้อที่ถึง ๒๗๐ กว่าไร่ เจ้าภาพปวารณาสร้างทุกอย่างให้หมด ขอให้ไปเป็นเจ้าอาวาสเท่านั้น เมื่อเป็นเช่นนั้น จึงต้องกราบเรียนถามครูบาอาจารย์ ซึ่งพวกเราก็รู้อยู่แล้วว่าการถามพระ ถามพรหมเทวดา หรือถามครูบาอาจารย์นั้นไม่ใช่เรื่องยาก เมื่อถามแล้ว ท่านบอกว่า "อย่าไปให้เสียเวลา" กระผม/อาตมภาพก็ไม่ได้ไป

หลังจากนั้นไม่นาน บุคคลที่กระผม/อาตมภาพรู้จักมักคุ้นก็ไปเป็นเจ้าอาวาสที่นั่น ปรากฏว่า ๒ ปีเปลี่ยนเจ้าอาวาสไป ๓ รูป..! ก็แปลว่าแต่ละรูปอยู่ไม่ถึงปี เมื่อมีโอกาสจึงเรียนถามพรรคพวกเพื่อนฝูง ที่ไปเป็นเจ้าอาวาสแล้วก็หลุดกระเด็นออกมาว่า "เป็นเพราะอะไร ๒ ปีเปลี่ยนเจ้าอาวาสถึง ๓ รูป..!"

เขาบอกว่าโยมท่านนั้นถวายที่ดินให้เป็นวัด แต่ก็เหมือนกับไม่ได้ถวาย เพราะว่าเข้ามาชี้นิ้วบงการ ให้เจ้าอาวาสเป็นไปตามที่ตนเองต้องการทุกอย่าง ประมาณว่าถวายแล้วยังไม่ขาด "ที่ดินของกู กูต้องมีอำนาจ" ในเมื่อเจ้าอาวาสท่านทนไม่ไหว ท่านก็เลยลาออกบ้าง โดนให้ออกบ้าง เพราะว่าโยมผู้นี้รู้จักเจ้าคณะใหญ่ ซึ่งถือว่าเป็นระดับสูงสุดของการปกครองคณะสงฆ์ เมื่อถึงเวลาก็ไปแจ้งหลวงพ่อเจ้าคณะใหญ่ท่านว่า "พระรูปนี้ดื้อดึง ไม่เชื่อฟัง ขอให้เปลี่ยนตัวเจ้าอาวาสใหม่..!"

กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่รู้สึกว่า "โชคดีที่กูไม่ไป เพราะว่าถ้ากูไป กูจะเป็นคนแรกที่โดนไล่ออกมา..!" นี่คือลักษณะของการให้ทานที่ขาดอุเบกขา