[เถรี]

เมื่ออิ่มแล้ว นายวิกรม (วิกะระมะ) หรือชื่อไทยว่าวิกรม
มัคคุเทศก์ท้องถิ่น ก็ได้นำเอารถตู้มาเปลี่ยนให้คันของกระผม/อาตมภาพ ไม่ทราบเหมือนกันว่ารถตู้คันที่ใช้อยู่และสะดวกกับการถ่ายรูปนั้น ส่งไปให้กับนักท่องเที่ยวคณะไหน ? แต่เขาก็หารถมาให้จนได้ครบ ๒ คัน

พาพวกเราวิ่งลงเขาเข้าเมืองธรรมศาลา ซึ่งรถติดค่อนข้างที่จะมาก กว่าจะหลุดไปถึงวัด Gyuto Tantric Monastery ซึ่งเป็นวิทยาลัยสงฆ์ขนาดใหญ่ได้ ทำเอารถติดจนหลายคนเริ่มจะท้อ แต่พอไปเห็นวัดและวิทยาลัยสงฆ์ขนาดมหึมา ก็รู้สึกว่าคุ้มค่าที่ได้มาถึง

พวกเราถ่ายรูปหมู่ด้านหน้าตัวอาคารหลัก ซึ่งถ้าเป็นบ้านเราเมืองเราก็ประมาณมหาวิหาร แล้วเดินเข้าไปภายใน กระผม/อาตมภาพอ่านป้ายข้อห้ามของเขา ก็คือ "ไม่ให้ส่งเสียงดัง ไม่สมควรจะขึ้นไปนั่งบนอาสนะพระ ไม่สมควรที่จะจับต้องสิ่งของเครื่องใช้ต่าง ๆ โดยเฉพาะเครื่องสักการบูชา" ก็เดินเข้าไปด้านใน ถ่ายรูปเสียทุกซอกทุกมุม

โดยมีคุณเอ (นายฉัตตริน เพียรธรรม) กรรมการผู้จัดการบริษัทเอ็นซีทัวร์ ตามอธิบายขยายความให้ทราบว่า แต่ละอย่างหมายถึงอะไร โดยเฉพาะทางด้านนิกายตันตระนั้น ได้รับคำตำหนิว่าเป็นผู้ทำศาสนาพุทธให้เสื่อมมาโดยตลอด บุคคลที่ไม่ศึกษาและเข้าใจถึงหลักการของเขา ก็คิดว่าเป็นตามนั้น แล้วก็พูดต่อ ๆ กันมา..!

เมื่อกระผม/อาตมภาพถ่ายรูปเสร็จสรรพเรียบร้อย ก็มีพระมาสะกิด โบกมือประมาณว่า "ห้ามถ่ายรูป" กระผม/อาตมภาพก็ยังงง ๆ อยู่ แต่อีกฝ่ายเดินไปสับสวิตช์ปิดไฟภายในศาลานั้นไปเลย..! เมื่อเดินออกมาข้างนอกถึงได้เห็นป้ายเล็ก ๆ เขียนเอาไว้ว่า "ห้ามถ่ายรูป ห้ามบันทึกวีดีโอ" กระผม/อาตมภาพก็ได้แต่ขอโทษอยู่ในใจ เนื่องเพราะไม่ทราบจริง ๆ..!

พวกเราเดินหาห้องน้ำห้องส้วมของเขา เมื่อเข้ากันเรียบร้อยแล้วก็กลับขึ้นรถ ให้โชเฟอร์พาฝ่ารถติดสาหัสสากรรจ์ ตอนแรกออกมาตรงซอยประตูวัด เห็นมีตำรวจจราจร ๓ คน ๔ คน ช่วยกันโบกรถ ก็ยังรู้สึกว่าเขาทำหน้าที่เข้มแข็งมาก ที่ไหนได้..พ่อเจ้าประคุณเอาแค่รถตัวเองออกได้เท่านั้น..! เมื่อรถตัวเองหลุดพ้นไปได้ ทุกคนก็โดดขึ้นรถวิ่งหายวับไปกับตา ปล่อยให้พวกเราติดกันอีรุงตุงนังกันต่อไป พูดง่าย ๆ ว่า ติดเสียจนท้อใจ..!

กรุงเทพฯ ของเราว่ารถติดมากแล้ว ทำไมธรรมศาลาถึงได้ติดขนาดนี้ ? ขยับไปได้ทีละประมาณช่วงคันรถ แล้วก็ติดอีกพักใหญ่ ๆ เป็นอย่างนี้ไปตลอด ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงถึงได้เจอตัวต้นเหตุ ก็คือรถบรรทุกคันหนึ่งจอดตายแหงแก๋ขวางอยู่กลางทาง..!