[เถรี]

มี "อาชีพรับซ่อมเตา ซ่อมโอ่ง" ซ่อมอะไรที่รั่ว แล้วก็จะมีคนแขกซึ่งมี "อาชีพขายถั่ว" กับ "อาชีพขายผ้า" ซึ่งถ้าหากว่าเจอคนจีน เราก็เรียกว่า "เจ๊ก" ความจริงมาจากคำว่า "เจ็ก" ที่เป็นภาษาแต้จิ๋ว แปลว่า อา (น้องพ่อ) พอเจอแขก เราก็เรียก "บัง" กันหมด ทั้ง ๆ ที่ "บัง" นั้นแปลว่า "พี่" บางคนน่าจะรุ่นปู่แล้ว เครายาวเกือบถึงพุง แต่คนก็เรียก "อาบัง" กันหมด ถือว่าเป็นการนับญาติกันไปโดยปริยาย..!

อาบังมีความอึดและอดทนมาก เดินขายผ้าทั้งหมู่บ้าน "วันนี้ไม่ซื้อไม่เป็นไรนะนายจ๋า พรุ่งนี้ฉานค่อยมาใหม่" ใครจะ "ซื้อผ่อน" ก็ได้ ขนาดยุคหลัง ๆ ประมาณ พ.ศ. ๒๕๒๐ ไปแล้ว สมมติว่าซื้อผ้า ๒๐ บาท เขาจะให้ผ่อนวันละบาท ให้ ๒ บาทก็ไม่เอานะ ถ้าให้ ๒ บาท อาบังก็หยิบวางไว้ที่หัวเสา "อีนี่ฉานไว้ตรงนี้หนานาย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาเอา" แล้วรู้ไหมว่าทำไม ? เขาจะได้มีโอกาสหาข้ออ้างเดินวนเข้ามาใหม่ในวันพรุ่งนี้ แล้วไอ้บ้านที่ไม่ซื้อก็อาจจะซื้อเขาอีก เป็นวิธีค้าขายของเขาแบบหนึ่ง

บรรดาอาชีพต่าง ๆ สมัยก่อนเขาจะสงวนไว้สำหรับคนไทย เช่น "อาชีพตัดผม" ทุกวันนี้เดี๋ยวต้องไปดูข้อมูลก่อนว่าอาชีพสงวนมีอะไรบ้าง ? ช่วงนี้เห็นไล่จับต่างด้าวกันอุตลุด ว่ามาแย่งอาชีพคนไทย พวกนั้นเขาก็ไม่รู้ว่าอาชีพไหนสงวนไว้สำหรับคนไทยโดยเฉพาะ เห็นพอทำมาหากินได้ก็ทำ แต่ไม่ต้องมาจับแถวทองผาภูมินะ เดี๋ยวนี้บรรดาเจ้าของร้านแทบจะเป็นต่างด้าวกันหมดแล้ว แต่เป็นต่างด้าว รุ่น ๒ รุ่น ๓ รุ่น ๔ อะไรก็แล้วแต่เถอะ ไล่ขึ้นไปไม่เชื้อสายมอญก็เชื้อสายพม่า ต่อไปเขาทั้งหลายเหล่านี้จะเป็นเถ้าแก่ใหญ่กันหมด แล้วคนไทยก็จะกลายเป็นลูกน้อง ฟังแล้วเศร้าใจ..!

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๒๔ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)