[เถรี]

สำหรับวันนี้ก็มา "เล่าความหลัง" กันต่อไป เมื่อวานนี้ได้พูดถึงการละเล่นของเด็ก ๆ สมัยนั้นไปหลายอย่าง แต่ยังมีการละเล่นอื่น ๆ อีก อย่างเช่นว่าการเล่นทอยตัวการ์ตูน ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเป็นเกมของเด็กผู้ชาย สมัยนั้นจะมีตัวการ์ตูนบ้าง มีไพ่บ้าง แถมมากับขนม คำว่าขนมในที่นี้ก็มักจะเป็น "ขนมโก๋" ห่อกระดาษสีชมพู แล้วก็มีไพ่เป็นรูปตัวการ์ตูนบ้าง เป็นภาพดาราบ้าง แถมมาด้วย จนคนเลิกเรียกว่าขนมโก๋ตามภาษาจีน แต่หันมาเรียก "ขนมไพ่" แทน เด็ก ๆ ส่วนหนึ่งที่ซื้อขนมนั้น บางทีก็ไม่ได้อยากที่จะกินขนม หากแต่อยากได้ไพ่รูปที่ตัวเองยังไม่มี และอยากได้ไพ่เพื่อเอาไปเล่นทอยเส้นกัน..!

การเล่นทอยเส้นด้วยไพ่ หรือว่าด้วยตัวการ์ตูนนั้น ก็มักจะเป็นการทอยด้วยวัสดุที่ได้มานั่นแหละ ว่าเป็นตัวการ์ตูนอะไรบ้าง สมัยนั้นก็จะมีตัวการ์ตูนหน้ากากเสือ ตัวการ์ตูนสัตว์ประหลาดที่เรียกว่าบุสก้า แล้วบางทีก็มียอดมนุษย์ฮายาตะ ถ้าหากว่าเป็นไพ่ก็มักจะเป็นรูปดาราสวย ๆ หล่อ ๆ ในสมัยนั้น ไม่ว่าจะเป็นสมบัติ เมทะนี, ไชยา สุริยัน, เพชรา เชาวราษฎร์, อรัญญา นามวงศ์ เหล่านี้เป็นต้น

การเล่นทอยตัวการ์ตูนนั้น ก็จะมีการขีดเส้น ๒ เส้น ห่างกันประมาณ ๓ เมตร แล้วก็เหยียบเส้นแรกเอาไว้ ทอยตัวการ์ตูนไปให้กลบเส้น หรือว่าให้ใกล้อีกเส้นหนึ่งให้มากที่สุด ใครถ้าหากว่ากลบเส้นก่อน แล้วมีคนทอยกลบทีหลังได้ เขาจะใช้คำว่า "มาทีหลังดังกว่า" ก็คือจะเป็นผู้มีสิทธิ์ในการทอยไป "กิน" ตัวการ์ตูนของคนอื่น ก็คือต้องทอยไปให้ทับตัวการ์ตูนของคนอื่นให้ได้ ถ้าหากว่าเจ้าของไม่มีตัวการ์ตูนอื่นเหลือแล้ว ก็จะต้องเสีย "ตัวแม่" ที่ตนเองใช้ทอยอยู่นั้นไปเลย..!

กระผม/อาตมภาพเองไม่ค่อยจะได้สตางค์ไปโรงเรียน ในเมื่อไม่มีเงินไปโรงเรียน ไม่สามารถที่จะซื้อขนมได้ แต่ว่ามีเพื่อนร่วมห้องชื่อนายสมชาย แซ่ตั้ง ซึ่งความจริงก็คือเด็กชายสมชาย แซ่ตั้งนั่นเอง มาตอนหลังกลายเป็นกำนันของตำบลสระพัฒนาไป..! เด็กชายสมชายนั้น เมื่อซื้อขนมแล้วก็มักเอามาแบ่งปันให้กระผม/อาตมภาพด้วย

เรื่องนี้มาภายหลังถึงได้เข้าใจว่า เป็นความผูกพัน เป็นเพื่อนเป็นฝูงกันมาตั้งแต่อดีต เมื่อได้ตัวการ์ตูนมา เด็กชายสมชายที่เล่นไม่เก่ง ก็นำตัวการ์ตูนมามอบให้กระผม/อาตมภาพไปเล่นแทน พอได้มามาก ๆ ก็เอาไปให้เขาเลือกก่อนว่าต้องการตัวไหนบ้าง ? ส่วนที่เหลือ กระผม/อาตมภาพก็เก็บไว้ "ทำทุน" ของตนเอง