[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๒๒ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปยังวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง) เพื่อร่วมพิธีเปิดการสอบบาลีรอบสอง ประจำปี ๒๕๖๘ และได้ถวายปัจจัยสนับสนุนงานในครั้งนี้จำนวน ๑๐๐,๐๐๐ บาท แก่หลวงพ่อเจ้าคุณแย้ม - พระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ เจ้าอาวาสวัดไร่ขิง (พระอารามหลวง)

ญาติโยมทั้งหลายอย่าเพิ่งเข้าใจว่าวัดไร่ขิงรวยแล้ว จัดงานประจำปีครั้งหนึ่งได้เงินถึง ๒๐ กว่า ๓๐ ล้านบาท เนื่องเพราะว่าเงินที่ได้มานั้นต้องเข้ามูลนิธิหลวงพ่อวัดไร่ขิง ซึ่งมีกฎเกณฑ์กติกาในการบริหารมูลนิธิก็คือ เบิกได้เฉพาะดอกเบี้ยเท่านั้น แต่ว่าวัดไร่ขิงนั้นช่วยคนทั่วประเทศไทย จึงทำให้บางทีก็เกิดการ "เงินขาดมือ" ได้เหมือนกัน ในเมื่อมีสิ่งหนึ่งประการใดที่กระผม/อาตมภาพสามารถที่จะช่วยให้งานคณะสงฆ์เป็นไปด้วยดี ก็จะพยายามช่วยเหลือท่านทุกครั้ง

หลายคนก็สงสัยว่าทำไมกระผม/อาตมภาพไม่เก็บเงินเอาไว้ใช้เองบ้าง ? ถ้าตอบแบบกำปั้นทุบดินก็คือ "ครูบาอาจารย์ไม่เคยสอนให้เก็บเงิน" ท่านบอกแค่ว่า "เอาไว้ใช้ในสิ่งจำเป็นอย่างเช่นว่า ค่าหมอ ค่ายา ค่าเดินทางแล้ว ส่วนที่เหลือให้ผลักเข้ากองบุญการกุศล เพื่อเพิ่มอานิสงส์ให้แก่ผู้ถวาย"

อีกประการหนึ่ง กระผม/อาตมภาพก็ไม่คิดว่าจะมีอายุเกินไปจากวันนี้..! ชาตินี้อายุยืนมาได้ถึง ๖๖ ปีเต็ม ย่าง ๖๗ ปี ก็ถือว่าคุ้มเหลือที่เกินจะคุ้มแล้ว มั่นใจว่าผลงานที่ตนเองทำนั้น คนอื่นใช้เวลาสัก ๓ ชาติ ๕ ชาติ ยังไม่แน่ว่าจะทำได้เท่า..!

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น จึงไม่มีอะไรที่ต้องอาลัยอาวรณ์กันอีก ถ้าหากว่ากรรมเก่ามาตัดรอน ทำให้ต้องเสียชีวิตลงไป ก็พร้อมที่จะไปได้ตลอดเวลา การที่จะเก็บเงินเก็บทองเอาไว้ นอกจากจะผิดพระธรรมวินัยแล้ว ยังเสียเวลาที่จะมาสะสมแล้วกลายเป็นห่วง ทำให้เราอาจจะไปไม่ถึงจุดหมายปลายทางก็ได้..!