[เถรี]

ก่อนเทศน์ช่วงเช้า วันอาทิตย์ที่ ๑๓ เมษายน ๒๕๖๘

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ เมื่อตีสี่ครึ่ง เขาเปลี่ยนกาลโยค ไม่รู้เรื่องเลยเพราะหลับกัน..ใช่ไหม ? ไม่ใช่สิ..เวลานั้นของวัดเราเริ่มทำวัตรเช้า ก็แปลว่าเราทำวัตรเช้ารับปีใหม่กันพอดี ปีนี้กาลโยคมาเร็วมาก มาวันที่ ๑๓ เมษายนเลย บางปีไปถึงวันที่ ๑๖ หรือ ๑๗ ก็มี ปีนี้เป็นสัปปตศก จุลศักราช ๑๓๘๗ พุทธศักราช ๒๕๖๘

ช่วงเช้าพวกเราก็ทำบุญ ใส่บาตร ฟังเทศน์ ฟังพระเจริญพระพุทธมนต์ ตอนบ่ายค่อยปฏิบัติธรรมกันตามปกติ ส่วนพรุ่งนี้หลังทำบุญเช้าแล้ว จะมีสวดสะเดาะเคราะห์ตอนเที่ยงครึ่ง ใครยังไม่ได้เขียนชื่อ นามสกุลโคตรเหง้าศักราชใส่โลง ก็รีบเขียน เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ผู้ตาย สะเดาะเคราะห์ให้คนเป็น

พรุ่งนี้บ่ายจะเป็นการแข่งขันก่อพระเจดีย์ทราย มีรางวัลเดียวเหมือนเดิม วันที่ ๑๕ นอกจากทำบุญปกติแล้ว จะมีการแห่หลวงพ่อทองคำให้ชาวบ้านสรงน้ำ พวกเราก็ไปสรงกันด้วยที่หน้าวัด แล้วก็มีทอดผ้าป่าสงกรานต์ที่ทางชุมชนจะจัดมาให้ เนื่องจากวัดท่าขนุนของเราไม่บอกบุญไม่เรี่ยไร ทางชุมชนก็เลยจัดผ้าป่าถวายตอนสงกรานต์ปีละครั้ง ก็ได้ปีหนึ่ง ๒,๐๐๐ - ๓,๐๐๐ บาท เยอะอยู่เหมือนกันนะ..!

ดังนั้น..ช่วงนี้ค่าไฟเดือนหนึ่งหกหมื่นกว่าบาท ได้มาสองพันก็เบาไปเยอะ..! หลังจากสรงน้ำพระแล้ว ใครจะสาดน้ำก็ได้ แต่ระวังไว้ด้วย กฎหมายใหม่ออกมาแล้ว สาดน้ำคนที่ไม่เล่นด้วยโดนปรับหนึ่งหมื่นบาท ประแป้งคนที่ไม่เล่นด้วยโดนปรับห้าพันบาท เพราะฉะนั้น..ดูดี ๆ ก่อนนะจ๊ะ

สมัยที่ยังอยู่วัดท่าซุง ขนาดวันนั้นเป็นวันที่ ๑๗ เมษายนแล้ว อาตมาต้องไปเบิกธนาณัติให้กับหลวงพ่อวัดท่าซุง สมัยก่อนไม่มีการโอนเข้าบัญชี เขาใช้วิธีส่งธนาณัติหรือตั๋วแลกเงินไปที่วัด แล้วหลวงพ่อท่านก็จะเซ็นมอบฉันทะให้อาตมภาพเป็นคนไปรับแทน เมื่อเห็นว่าธนาณัติค้างมาก วันที่ ๑๗ หลังสงกรานต์แล้วก็นั่งรถสองแถวออกไป

แต่ด้วยความไม่ไว้วางใจสถานการณ์ อาตมาก็ยังอุตสาห์เอาแขนที่มีจีวรพันลูกบวบอย่างดี พาดไว้กับขอบหน้าต่างสองแถว ให้เขาเห็นว่าเป็นพระ แต่เขาไม่มอง ผ่านไปถึง เขาก็ยกสาดเข้ามาทั้งถังเลย แล้วก็มีเสียงร้องตามมาว่า "ว้าย..พระ..!" ร้องทำไม ?! อาตมาโดนไปเต็ม ๆ ถังแล้ว..!

เพราะฉะนั้น..ในเรื่องของการเล่นแบบนี้ ถ้าไม่มีกฎหมายห้ามไว้ก็จะลำบาก สมัยก่อนใครนึกอยากจะสนุกสนานก็มีการเอาถังน้ำใส่ท้ายรถไปไล่สาดคนอื่นเขา แต่เดี๋ยวนี้ปรับห้าหมื่นบาท..! สงกรานต์บ้านเราปัจจุบันนี้ถือว่าเป็นอันดับหนึ่งของโลก ยูเนสโกพิจารณาจดทะเบียนเป็นวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ ก็คือไม่มีตัวตน ยกเว้นจัดงานเมื่อไรถึงจะมีหน้าตาขึ้นมาให้เห็น

แต่คราวนี้บ้านเราเมืองเราจะไปหวังเอาการท่องเที่ยวอย่างเดียวไม่ได้ เนื่องเพราะว่าถ้าหากว่าชาวโลกเขาเดือดร้อน ก็คงไม่มีใครมีอารมณ์ไปเที่ยวกัน