วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๑๖ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ ทางจันทรคติเป็นวันเถลิงศก ไม่ใช่วันหวยออก..! ส่วนใหญ่พวกเรามักจะไปจำอะไรที่ไม่ค่อยจะดีกัน
โครงการบวชเนกขัมมะปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ รุ่นที่ ๒/๒๕๖๘ ของเราก็จบสิ้นลง บรรดาญาติโยมที่เดินทางกลับบ้านเรือน กลับที่พัก อาจจะไปยังไม่ถึงก็ได้ เมื่อวานนี้ไอ้ตัวเล็กส่งข่าวมา ออกจากวัดท่าขนุนประมาณบ่าย ๒ โมงถึงที่พักแถวราชเทวีเที่ยงคืนกว่า อย่างที่กระผม/อาตภาพบอกแล้วว่า "ให้กินนอนอยู่กับวัด รอให้ค่ำก่อนแล้วค่อยไปจะถึงเร็วกว่า" แต่ไม่ค่อยจะมีคนฟังกัน
วันนี้มา "เล่าความหลัง" กันต่อ คือในตอนสมัยเด็กนั้น ไม่ค่อยที่จะรับรู้ว่าอะไรเป็นความยากความลำบาก แล้วในขณะเดียวกัน ก็ไม่รับรู้ว่าอะไรคือศีล คือธรรม ช่วงเด็กนั้นมีอยู่สองช่วงที่เกิดทุพภิกขภัย ข้าวยากหมากแพง ซึ่งตอนนั้นไม่ทราบว่าเกิดจากสาเหตุอะไร ? หลังจากครั้งแรกไปแล้ว ก็เริ่มรู้จักสังเกตว่า ถ้าตอนไหนที่แม่หุงข้าวแล้วมีการหั่นฟักทอง มันเทศ หรือว่าใส่ข้าวโพดลงไปด้วย ก็แปลว่ากำลังเกิดเหตุข้าวยากหมากแพงขึ้นแล้ว..!
แต่ด้วยความที่เป็นเด็ก ไม่รับรู้ความยากลำบากของผู้ใหญ่ จึงงอแงตามปกติ ท้ายสุดก็หากินเอง ก็คือ ยิงนก ตกปลา ล่าสัตว์ ต้องบอกว่าสร้างเวรสร้างกรรมเอาไว้นับไม่ถ้วน แล้วก็เป็นคนที่ทำกรรมได้ขึ้นมาก คือถึงเวลาผู้ใหญ่เขาจะแย่งที่ดี ๆ สำหรับนั่งตกปลาไปหมด
กระผม/อาตภาพเมื่อไม่มีที่นั่งก็ประชดชีวิต ถือเบ็ดลุยน้ำลงไปเกือบถึงหน้าอก ไปตกปลาอยู่ตรงกลางน้ำโน่น แล้วดันได้ปลาอีกด้วย..! อะไรจะสร้างเวรสร้างกรรมได้ขึ้นขนาดนั้น ? แต่ยังดีที่ว่าส่วนใหญ่จะยิงนก ตกปลา ล่าสัตว์อะไรมาก็ตาม จะเอามาเป็นอาหาร ต้องบอกว่าทำด้วยความจำเป็นในการดำรงชีวิตมากกว่า เพราะว่าพี่น้องมาก ข้าวปลาอาหารไม่พอที่จะเลี้ยงปากเลี้ยงท้องกัน จึงต้องหาทางออกแบบนั้น
จนกระทั่งช่วงที่มาทำงานอยู่ในกรุงเทพฯ แล้ว ก็ยังมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เกิดข้าวยากหมากแพงแบบนี้ ทางรัฐบาลต้องเอาข้าวเหนียว ๓๐ เปอร์เซ็นต์ผสมกับข้าวเจ้า เพื่อที่จะมาแบ่งสันปันส่วนขายให้กับชาวบ้าน เขาเรียกว่า "ข้าวโอชา" หุงแล้วเหนียวหนับ ขว้างใส่ข้างฝาก็ติดเป็นก้อนอยู่อย่างนั้นแหละ..! ไม่ไปไหนหรอก
แต่ละบ้านมีคนกี่คน ? เขาจะคิดคำนวณว่าจะใช้ข้าวเท่าไร ? แล้วขายให้เท่านั้น ทุกบ้านต้องมี "บัตรปันส่วน" ไม่อย่างนั้นจะซื้อข้าวไม่ได้ ท่านทั้งหลายอาจจะไม่เชื่อว่าช่วงประมาณ พ.ศ. ๒๕๒๐ แล้ว บ้านเรายังเกิดข้าวยากหมากแพงแบบนั้น แล้วสภาวะเศรษฐกิจปัจจุบัน พ.ศ. ๒๕๖๘ จะเริ่มเข้าสู่สภาพแบบนั้นแล้ว..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 17-04-2025 เมื่อ 02:29
|