[เถรี]

ในเมื่อมีการค้าขาย เพื่อให้ได้เงินทองง่ายขึ้น โยมแม่ก็เลยเปลี่ยนมาขายกับข้าว ก็อาศัยผักหญ้าในสวนบ้าง ไปซื้อหมูซื้อไก่เพิ่มเติมบ้าง บรรทุกจักรยานขี่ไปกับป้ามุกดาสองคน คนละคัน ความจริงโยมแม่เป็นคนจำแม่นมาก ใครขอซื้อเชื่อกับข้าวเอาไว้ วันที่เท่าไร เดือนเท่าไร ปีเท่าไร เป็นข้าวของอะไรบ้าง แม่จำได้หมด แต่พอมีพี่มุกดาไปด้วย ด้วยความที่เป็นนักเรียนมา ก็เลยเปลี่ยนเป็นให้พี่มุกดาช่วยจดบัญชีแทน

สนามบินกำแพงแสนมาสร้างเสร็จตอนอาตมภาพเรียนจบ ป. ๓ ขึ้นชั้น ป.๔ เขาเปิดรับชั้น ป.๕ พี่มุกดาก็เลยเข้าเรียนตอนนั้น ทำให้เรียนช้าไป ๑ ปี อาตมภาพจบ ป.๔ ก็ไปเข้าเรียนที่นั่น ต้องสอบแข่งเข้าไปเรียน เพราะว่าเขาเปิดโรงเรียนมา ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนประถมฐานบินกำแพงแสน หรือว่าโรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสน ก็เพื่อรองรับบรรดาลูก ๆ ของข้าราชการ ซึ่งก็คือทหารอากาศ ที่เขาไปเอาตัวมาจากฐานบินโคราชบ้าง กองบิน ๕ สุราษฎร์ธานีบ้าง

อาตมภาพก็เลยมีเพื่อนทั้งอีสาน มีเพื่อนทั้งปักษ์ใต้เยอะแยะไปหมด บางคนสงสัยว่าทำไมถึงฟังอีสาน ฟังปักษ์ใต้ได้ลึกซึ้งขนาดนั้น ? เพราะเพื่อนเยอะ เพียงแต่ว่าพูดแล้วสำเนียงยังไม่ได้ แต่ถ้าให้ด่าก็ชัดหน่อย..!

คราวนี้เขารับคนนอกแค่ ๓๐ เปอร์เซ็นต์ ก็คือ ๑๐๐ คน รับลูกข้าราชการในสนามบินไป ๗๐ คน ให้คนนอกสอบแข่งเข้าไปเรียนได้ ๓๐ คน อาตมภาพก็สอบแข่งเข้าไปเรียน ชั้นประถมปีที่ ๕ ถึง ปีที่ ๗ เป็นโรงเรียนประถมฐานบินกำแพงแสน พอเรียนจบไม่ต้องสอบแล้ว เรียนต่อที่โรงเรียนมัธยมฐานบินกำแพงแสนได้เลย