[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๘ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๘ กระผม/อาตมภาพเดินทางไปยังวัดราษฎร์ประชุมชนาราม (วัดท่ามะขาม) ตำบลท่ามะขาม อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรีด้วยภารกิจ ๒ ประการ

ประการแรกก็คือไปเป็นประธานยกยอดตำหนักพระยายมราช บริเวณฌาปนสถานวัดราษฎร์ประชุมชนาราม ซึ่งท่านอาจารย์พระมหานันทวัฒน์ เขมธมฺโม ป.ธ.๖ วัดปากน้ำภาษีเจริญ เป็นประธานจัดหาทุนในการสร้างขึ้นมาจนสำเร็จ และอีกงานหนึ่งก็คือร่วมงานวันบูรพาจารย์วัดราษฎร์ประชุมชนาราม

เมื่อไปถึงก็เจอบรรดาเจ้าอาวาส ซึ่งไปจากวัดท่าขนุนหลายรูปด้วยกัน ที่ท่านพระครูบ่าว - พระครูกาญจนปริยัติคุณ (ชุมพร ปิยธมฺโม ป.ธ. ๓) เจ้าอาวาสวัดราษฎร์ประชุมชนาราม นิมนต์มาร่วมงานด้วยกัน โดยพระอธิการพิทักษ์ ภทฺทจารี เจ้าอาวาสวัดหนองแกใน ได้นำเอาผ้าไตรไทยธรรมมาถวาย รายงานตัวว่าเป็นเจ้าอาวาสอย่างเป็นทางการแล้ว

กระผม/อาตมภาพได้กำชับไปว่า "ภายใน ๕ ปีนี้ ห้ามทำอะไรอย่างเด็ดขาด" ไม่ทราบเหมือนกันว่าท่านเองจะทำตามที่กระผม/อาตมภาพแนะนำหรือเปล่า ? เนื่องเพราะว่าบรรดาลูกศิษย์หลายคนที่ผ่านมา เวลามีเรื่องก็มาขอคำปรึกษา แต่พอแนะนำไปก็มักจะทำตรงกันข้ามเสมอ ประมาณว่ามาปรึกษาเพื่อหาความชอบธรรมให้กับตนเองเท่านั้น..!

ก็คือถ้ากระผม/อาตมภาพเห็นด้วย ก็จะได้บอกกล่าวผู้อื่นอย่างเต็มปากเต็มคำว่า "หลวงพ่อเล็กเห็นด้วยว่าทำสิ่งนี้ได้" แต่ถึงกระผม/อาตมภาพบอกว่าไม่เห็นด้วย แต่ถ้าหากว่าท่านตัดสินใจแล้วว่าจะทำ ท่านก็ทำลงไป โดยที่ไม่ได้สนใจในสิ่งที่ครูบาอาจารย์บอก เรื่องเหล่านี้กระผม/อาตมภาพเจอมาบ่อยจนเป็นปกติแล้ว บางทีก็เลยใช้คำว่า "ปรึกษาเพื่อหาความชอบธรรมให้กับตนเองเท่านั้น"

โดยเฉพาะบรรดาเจ้าอาวาสทั้งหลายซึ่งไม่มีทุนสำรองของวัดอยู่ในมือ ถ้าไม่ใช่ว่ามีเจ้าภาพใหญ่มอบเงินก้อนมาให้เพื่อก่อสร้างสิ่งนั้น บูรณะสิ่งนี้ ก็อย่าได้ไปแตะต้องงานนั้นเลย เนื่องเพราะว่าในช่วง ๕ ปีนี้ มีโอกาสเงินขาดมือได้ตลอดเวลา ถ้าหากว่าท่านทำไปแล้วครึ่ง ๆ กลาง ๆ อยู่ จะก่อให้เกิดความเสียหายมากกว่าที่คิด เพราะว่ากว่าจะหาเงินมาต่อเติมสิ่งก่อสร้างที่ค้างคาอยู่ได้ บางทีไม่ว่าเหล็กหรือปูนก็อาจจะหมดอายุการใช้งานไปแล้ว ถึงทำขึ้นมาแล้ว ภายนอกไม่ปรากฏอะไรให้เห็น แต่ความเสียหายก็จะปรากฏขึ้นในระยะเวลาอันรวดเร็ว..!

แต่กระผม/อาตมภาพก็ถือว่าในเมื่อเป็นครูบาอาจารย์ มีอะไรที่สมควรก็บอกกล่าวไปตามหน้าที่ ส่วนท่านทั้งหลายจะนำไปปฏิบัติตามหรือว่าจะแหกคอกไปทำอย่างอื่นก็แล้วแต่ท่านเถิด