[เถรี]

ส่วนอบายมุขอีกอย่างหนึ่งนั้นมาในสิงคาลกสูตร ทีฆนิกาย ปาฏิกวรรค ซึ่งกล่าวถึงสิงคาลกมาณพที่มาไหว้ทิศทั้ง ๖ เมื่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอบถามแล้วจึงได้บอกว่า พระอริยสาวกในศาสนาของพระองค์ท่านนั้น จะเว้นจากกรรมกิเลส ๔ และหนทางเสื่อมให้โภคะ ๖ ประการ เพื่อปิดทิศทั้ง ๖ ซึ่งหนทางแห่งความเสื่อมจากโภคะ ๖ ประการนั่นแหละที่เรียกกว่าอบายมุข ๖ ซึ่งประกอบไปด้วย

๑) การดื่มน้ำเมา
๒) การเที่ยวกลางคืน
๓) การเที่ยวดูการละเล่น
๔) การเล่นการพนัน
๕) การคบคนชั่วเป็นมิตร
๖) การเกียจคร้านในการทำงาน

ท่านทั้งหลายจะเห็นว่าการดื่มน้ำเมาในอบายมุข ๖ นั้นก็ตรงกับการเป็นนักเลงสุราในอบายมุข ๔

การคบคนชั่วเป็นมิตรนั้นตรงกันทุกประการ

การเล่นการพนัน ตรงกันทุกประการ

การเป็นนักเลงหญิงนั้น สงเคราะห์เข้ากับการเที่ยวกลางคืน หรือเที่ยวดูการละเล่นได้

ก็แปลว่าหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้นไม่มีอะไรคัดค้านกันเลย เพียงแต่ว่าหนทางแห่งความเสื่อมของโภคะ คือทรัพย์สมบัตินั้นจะชัดเจนกว่า และครอบคลุมกว่า