[เถรี]

หรือถ้าหากว่าเป็นที่ประเทศออสเตรเลีย ท่านจะซื้อรถคันใหม่ต้องเอารถคันเก่าไปยุบทิ้งก่อน ถึงจะซื้อรถคันใหม่ได้ และมีกำหนดตายตัวว่าปีหนึ่งให้มีรถใหม่เพิ่มได้ไม่เกิน ๓ เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ก็แปลว่ารถเก่า ๑๐๐ คัน สามารถเพิ่มรถใหม่ได้แค่ ๓ คัน ถ้าหากว่าใครไปต่างประเทศนานเป็นเดือน ก็ถอดเอาทะเบียนไปฝากไว้กับสถานีตำรวจ เดือนนั้นท่านก็ไม่ต้องจ่ายค่าภาษีรถยนต์ เหล่านี้เป็นต้น

เรื่องพวกนี้เป็นเรื่องที่แก้ไขได้ง่าย ๆ แต่มาถึงบ้านเราแล้วมักจะไม่ง่าย เพราะว่านักการเมืองก็ต้องเอาประโยชน์ใส่ตน ไม่เช่นนั้นแล้ว ถ้าหากว่าบริษัทรถยนต์ไม่สนับสนุน ก็อาจจะไม่มีงบประมาณในการหาเสียง หรือว่าถ้าโดนเตะสกัดดาวรุ่งก็จะหนักกว่านั้นเข้าไปอีก จึงทำให้รถยนต์บ้านเรามีมากกว่าท้องถนน ถึงเวลาปีใหม่ หรือว่าสงกรานต์แต่ละครั้ง โดยเฉพาะที่ออกไปทางภาคอีสาน รถติดกันจนกระทั่งไม่มีใครอยากจะกลับบ้านกันแล้ว เพราะว่ากว่าจะถึงบ้านก็ข้ามวันข้ามคืนกันเลยทีเดียว..!

บ้านเราสมควรที่จะสนับสนุนในเรื่องของการขนส่งสาธารณะ เพื่อที่จะให้ทุกอย่างถึงตรงกำหนด ตรงเวลา ถ้าเป็นเช่นนั้นก็คงจะมีคนที่ลดการซื้อรถส่วนตัวลงไปอีกมาก และขณะเดียวกัน ต้องมีการกำหนดอายุการใช้งานของรถยนต์ด้วย ว่ากี่ปีจะต้องเอาไปยุบทิ้ง

อีกส่วนหนึ่งก็คือเรื่องของที่จอดรถ หรือว่าจำกัดการมีรถยนต์เฉพาะแต่ละครอบครัว ไม่ใช่ว่าลูก ๕ คนก็ซื้อรถให้ ๕ คัน ถึงเวลาแค่ ๕ คันออกมา ก็พาให้รถติดไปทั้งถนนแล้ว เหล่านี้เป็นต้น

ครั้นเมื่อไปถึงวัดใต้ ปรากฏว่าแทบจะหาที่จอดรถไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะว่าหลวงพ่อเล็กพอจะมีชื่อเสียงเกียรติคุณอยู่บ้าง จนกระทั่งแต่ละคนแต่ละท่านที่เห็น ต่างกระตือรือร้น ช่วยกันหาที่จอดรถให้ อาจจะไม่มีที่จอดรถเลยก็เป็นได้ ซ้ำยังจะต้องรอเวลา กว่าจะถึงงานก็อีกเป็นชั่วโมง จึงได้มาทำการบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุน อยู่ในบริเวณเจดีย์โบราณวัดไชยชุมพลชนะสงคราม (พระอารามหลวง) ชั้นใต้ดิน ซึ่งความจริงก็คือชั้นที่ ๑

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าวัดอื่น ๆ เวลามีงาน สารพัดเสียงโฆษณาจะดังสนั่นหวั่นไหวกลบไปหมด มีเครื่องเสียงกี่ตัวก็ตีกันขึ้นไปเท่านั้นเท่า แต่ว่าวัดท่าขนุนของเรานั้น ด้วยความที่ปฏิบัติตามปฏิปทาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ถึงเวลางานจึงไม่ได้มีเครื่องเสียงอะไร และก็ไม่มีการรื่นเริงอื่น ๆ ยกเว้นการแสดงของเด็ก ๆ ที่มาออกงานให้โดยไม่ได้คิดมูลค่า

แต่กระผม/อาตมภาพก็ไม่เคยใช้งานเด็กฟรี ๆ มักจะให้รางวัลไปอยู่เสมอ จึงไม่ค่อยที่จะเคยชินกับเสียงอึกทึกครึกโครม จึงต้องหาที่มุดเข้าไป เพื่อที่จะหลบซ่อนตัวเองให้พ้นจากเสียงทั้งหลายเหล่านั้น