[เถรี]

เพียงแต่ว่าในพระราชวังมัณฑะเลย์นั้น กระผม/อาตมภาพเจอการต่อต้านจากบรรดาอารักษ์ หรือว่าผู้ดูแลพระราชวัง ที่โดยปกติแล้วมองไม่เห็น พวกท่านทั้งหลายเหล่านี้ในภพภูมิของเขา ระยะเวลาที่ต่างกันนั้นทำให้เขารู้สึกเหมือนว่าแค่ ๔ - ๕ วันเท่านั้น แล้วอยู่ ๆ ก็มีศัตรูบุกรุกเข้ามาถึงวังหลวง จึงต้องต่อต้านกันอย่างหนัก..!

แต่กระผม/อาตมภาพเป็นคนดื้อ อะไรที่ห้ามจะต้องทำให้ได้ จึงพยายามเดินฝ่ากำลังที่เขาใช้ต่อต้านเราเข้าไป เหมือนกับเดินสวนน้ำตก หรือแม่น้ำที่ไหลเชี่ยวกรากเข้าไปข้างใน ต้องใช้แรงทั้งตัวถึงจะดันเข้าไปได้..!

เมื่อเดินดูจนทั่วแล้ว กลับออกมา พอพ้นกองรักษาการณ์ของทหารพม่าในปัจจุบัน ก็เกิดอาการเซถลา เกือบหัวทิ่มพื้น เนื่องเพราะว่ายังใช้กำลังในการเดินเท่าเดิม เหมือนตอนเข้าไปในพระราชวัง แต่กระแสต่อต้านอยู่ ๆ ก็หายไปหมด จึงเซเกือบจะล้ม..! แล้วก็ต้องหัดเดินกันใหม่อยู่พักใหญ่ เพราะว่ากะไม่ถูกว่าต้องใช้กำลังอย่างไรถึงจะเดินปกติได้ !?

ในเรื่องของการยึดมั่นถือมั่น ไม่ว่าจะผี จะคน จะนางฟ้า เทวดา ก็เหมือน ๆ กัน ในเมื่อไปยึดมั่นถือมั่นก็เห็นว่านี่คือศัตรู เพราะว่าเคยเป็นข้าศึกรบราฆ่าฟันกันมา แม้ว่ากระผม/อาตมภาพจะพยายามส่งจิตบอกว่าเป็นคนละชาติ คนละภพ คนละเวลากัน แต่เขาก็ไม่สนใจ เนื่องเพราะว่าตัวเองจดจำได้ว่าเพิ่งจะรบกันมาไม่กี่วัน..!

ดังนั้น..ไม่ว่าเราจะไปที่ไหนก็ตาม ต่อให้อยู่สุขอยู่สบายแค่ไหน หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านเตือนเอาไว้ว่า "ที่ไหนก็ตาม ผู้คนดีกับเรามากแค่ไหน คนที่ร้ายกับเราก็จะมีอยู่" เพราะว่าคนที่ดีคือคนที่รักเรา ให้การสนับสนุนเรามาแต่เดิม ส่วนคนที่ร้ายกับเราก็คือบุคคลที่เคยเป็นศัตรูกันมาก่อน ดังนั้น..เมื่ออยู่ที่ไหนแล้วอยู่สบาย ก็จงอย่าประมาท เพราะว่าศัตรูอาจจะยังหาโอกาสทำอันตรายเราไม่ได้ ต้องมีสติรู้อยู่เสมอ ว่า อาจจะมีสิ่งไม่ดีไม่งามเกิดขึ้น อะไรที่สามารถป้องกันได้ ให้ระวังป้องกันเอาไว้ก่อน