[เถรี]

คราวนี้การที่ท่านทั้งหลายสร้างตัวเอง เพื่อที่จะช่วยคนอื่นนั้นเป็นเรื่องยาก แต่ต้องทำ ไม่เช่นนั้นแล้วกระแสกิเลส กระแสโลกจะลากเราไปหมด แล้วญาติโยมตั้งข้อเรียกร้องกับพระภิกษุสามเณรสูงมาก สิ่งที่เขาหวังก็คือทุกคนเท่ากับเป็นพระอรหันต์นะครับ ปัจจุบันนี้เราก็หันซ้ายบ้าง หันขวาบ้าง..!

กระผมขอยกตัวอย่างหลวงพ่อโสภา - พระเดชพระคุณพระราชปริยัติโมลี (โสภา เขมสรโณ ป.ธ. ๙) อดีตเจ้าอาวาสวัดพระงาม (พระอารามหลวง) อดีตรองเจ้าคณะจังหวัดนครปฐม ท่านเป็นเจ้าคุณชั้นราช เป็นเปรียญธรรม ๙ ประโยค เป็นเจ้าอาวาสพระอารามหลวง เป็นรองเจ้าคณะจังหวัด กลับจากงานข้างนอกมา ดึกดื่นเที่ยงคืนแค่ไหน ท่านเจ้าคุณอาจารย์ต้องสวดมนต์ไหว้พระก่อนถึงจะเข้านอน เที่ยงคืนตีหนึ่งกลับมาก็ต้องสวดมนต์ไหว้พระก่อนถึงจะเข้านอน

ท่านบอกกับผมว่า "สมัยนี้เราจะไปหวังมรรคหวังผลแบบสมัยพุทธกาลเป็นเรื่องยาก แต่ผมจะทำตัวเป็นพระของพระพุทธเจ้าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้" ของพวกเราเป็นอย่างไรครับ ? พวกท่านทั้งหลายที่มานั่งอยู่ตรงนี้ ส่วนใหญ่แล้วปฏิบัติในวัตรโดยครบถ้วน เพราะว่าเราชอบอย่างนี้ แต่ลองดูในวัดของเราสิครับ ไม่ต้องใครหรอกครับ วัดท่าขนุนของผมก็มี ตี ๓ ครึ่ง แทนที่จะพร้อมเจริญกรรมฐาน บางทีตี ๔ ครึ่งยังมาไม่ถึงเลย "มีปัญญาปรับก็ปรับไป ผมมีตังค์จ่าย..!" มันน่าฆ่าให้ตายไหมครับ !?

แล้วเราเองควรที่จะทำอย่างไรครับ ? ก็ต้องทุ่มเทกับการปฏิบัติอย่างที่สายวัดป่าท่านว่าครับ "ธรรมะอยู่ฟากตาย" แลกกันด้วยชีวิต ตอนแรกครูบาอาจารย์สายวัดป่าท่านบอกว่า ท่านเดินจงกรมจนพื้นเป็นร่อง ผมก็ "อืมม์..จริงหรือ ?" อ่านพระไตรปิฎก พระโสณโกฬิวิสเถระเดินจงกรมจนเท้าแตก เดินไม่ได้ก็คลานไป คนอื่นพระพุทธเจ้าต้องให้เร่งความเพียร แต่พระโสณโกฬิวิสเถระ พระพุทธเจ้าต้องให้ลดความเพียรลง เพราะว่าท่านตั้งใจมากไป จนเลยจุดพอดี

กระผมเองก็ลองดูครับ เดินจงกรมภาวนา เกือบ ๓ เดือนต่อเนื่องกันทุกวัน เริ่มตี ๓ ไปเลิกตอน ๑ ทุ่ม เดินไปเดินมา ทางเดินจงกรมสึกไปเป็นนิ้วเลยครับ ที่เขาบอกเดินจนเป็นร่องนี่เป็นร่องจริง ๆ นะครับ แล้วยิ่งถ้าขยันกวาด ร่องยิ่งลึกเข้าไปใหญ่ เดินไปเดินมา เข้าเดือนที่ ๓ ยังไม่เต็มเดือน ทำไมเท้าคัน ๆ ? พลิกขึ้นมาดู อ้าว..เลือดออก..! เดินจนเท้าแตกจริง ๆ ครับ แตกตอนไหนก็ไม่รู้ ? ไปลองทำดูนะครับ ทำแล้วใครไม่เห็นไม่เป็นไร เป็นเกียรติประวัติของเรา เอาไว้เล่าให้ลูกศิษย์ฟัง..!