[เถรี]

เพียงแต่ของพม่านี่เขาชัดเจนนะครับ ถ้าหากว่ามาสายปริยัติจะมีคำว่าสัทธัมมะโชติกะ ก็คือสัทธัมมะโชติกะธะชะ ผู้เป็นธงแห่งธรรม ถ้าหากว่ามีแค่นี้ สอนได้เฉพาะในเขตจังหวัดตัวเองครับ ถ้ามหาสัทธัมมะโชติกะธะชะ สอนได้ทั้งภาคครับ ถ้าอัคคะมหาสัทธัมมะโชติกะธะชะ สอนปริยัติได้ทั้งประเทศ..!

ถ้าเป็นสายปฏิบัติก็มีครับ จะเป็นกัมมัฏฐานาจะริยะ สอนได้เฉพาะในจังหวัด ถ้ามหากัมมัฏฐานาจะริยะ สอนได้ทั้งภาคครับ ถ้าอัคคมหากัมมัฏฐานาจะริยะสอนได้ทั้งประเทศ แล้วเราลองเอาตัวไปเปรียบกับท่านดูสิครับ ประเภทนั่งกรรมฐานข้ามวันข้ามคืนแบบนั้น เราทำได้ไหม ?

พระพม่าปริยัติกับปฏิบัติยังเป็นของคู่กัน เบื้องต้นเลย เขาเรียนธัมมะจริยะ แบ่งออกเป็น ๘ ชั้น คล้าย ๆ กับเปรียญธรรมของเรา จบมาแล้ว ถ้าเทียบบ้านเราก็ประโยค ๙ ต้องเข้ากรรมฐาน ๔ เดือนนะครับ ถึงจะถวายเกียรติบัตรหรือปริญญาบัตรให้ ยืน ๑ เดือน นั่ง ๑ เดือน นอน ๑ เดือน เดิน ๑ เดือน จะเลือกแบบไหนก่อนก็ได้ ถ้าเป็นกระผมก็เลือกนอนเอาเดือนสุดท้ายครับ..!

จบจากนั้นแล้วท่านยังต่ออีกนะครับ ไปเรียนบาลีปารคู ใช้ภาษาบาลีในชีวิตประจำวัน เจอหน้าก็ "เฮ้..ตุ๊ดัมมะ นุสสะระณามิ เม" กระผมฉายาสุธัมมะครับ สุธมฺมปญฺโญ ไปที่โน่นท่านเรียก "ตุ๊ดัมมะ..ตุ๊ดัมมะ"

ภาษาพม่าออกเสียงแปลกมากครับ ส.เสือ ออกเสียงเป็น ต.เต่า ส่วน ต.เต่า ออกเสียงเป็น ส.เสือ ติริยาดานะ ก็คือสิริระตะนะ เห็นหรือยังครับ ว่าตัว ส.เสือ (สิริ) ออกเสียงเป็น ต.เต่า (ติริ)

ในเมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว การศึกษาของพม่าเข้มข้นกว่าเราหลายเท่าครับ กระผมอยากจะบอกว่าเราเทียบไม่ติดเลยก็ใช่ที่ เพราะของเราจบประโยค ๙ แล้ว ถ้าไม่มาเรียนทางโลก ปริญญาโท ปริญญาเอก ก็ไปต่อไม่ได้ ของพม่าไปได้ครับ มีบาลีปารคูคอยรอรับอยู่ บาลีปารคู คือ ผู้ถึงฝั่งแห่งบาลีครับ ใช้ในชีวิตประจำวันเลย