[เถรี]

ดังนั้น..ครั้งแรกที่กระผมไปด้วยทัศนคติไม่ดีว่าพระพม่าที่เคร่งครัดไม่มีเลย เนื่องจากว่าส่วนใหญ่แล้วคลุกคลีตีโมงอยู่กับผู้หญิงครับ แล้วผู้หญิงพม่าก็ไม่ถือสาด้วยนะครับ เขาเห็นเราเป็นตัวบุญ ถึงเวลาก็ลูบ ๆ คลำ ๆ เลย เหมือนอย่างกับว่าคลำแล้วบุญจะติดมือไปบ้างอย่างนั้น..! ถ้าหากว่าท่านจะไปซื้อของ เดินเข้าร้านเขาแล้ว ต่อราคาแล้วไม่ซื้อ พอจะเดินออก แม่ค้าดึงแขนกลับเข้าไปคุยใหม่เลยนะครับ..ระวังให้ดี..!

กระผมโดนผู้หญิงพม่านั่งตักมาแล้ว ตอนแรกก็ว่าทำไมพระพม่าไม่สำรวมเลย ขึ้นรถเมื่อไร ตะกายขึ้นหลังคากันหมด วันนั้นหารถออกจากเมืองพะยาจีจะไปไจ๊โท จะขึ้นไปกราบพระบรมธาตุอินทร์แขวน พอเห็นรถสองแถวมากระผมก็โบก เพื่อนพม่าบอกว่า "อาจารย์ ข้างหน้าไม่ว่าง" ก็เลยบอกเขาว่า "เอาสะดวกเถอะ อย่าเอาสบายเลย นั่งข้างหลังก็ได้" ไอ้ท่านนั่นก็ไม่พูดสักคำ ผมก็ขึ้นไป ญาติโยมก็ขยับซ้าย ขยับขวา มีที่พอว่างได้ก็หย่อนก้นลงนั่ง

ป้ายต่อไปเท่านั้นแหละครับ..ได้เรื่อง..! โยมผู้หญิงขึ้นมา ๓ คนมองซ้ายมองขวา สบายที่สุดก็พระเป็นที่พึ่งแหละครับ นั่งตักเลย ผมก็หดพรวดเลย หลังชนข้างฝา เขายังหันมามองค้อน ประมาณว่านั่งแค่นี้ทำเป็นตกใจ..?!

ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ผมซาบซึ้งเลยครับ ว่าทำไมพระพม่าถึงขึ้นหลังคากัน ? ถึงเวลาผมก็ตะกายขึ้นหลังคาบ้าง จะให้ไปพองหนอ ยุบหนอ ไม่ไหวหรอกครับ ไม่ยุบเลย..ขายหน้าเขา..! ในเมื่อไปในลักษณะนั้นก็เลยคิดว่า "พระพม่าที่เคร่งครัดไม่มี" แต่ความจริงเราไม่มีประสบการณ์ที่ได้เจอพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบต่างหาก

ท่านที่เป็นสำนักปฏิบัติที่เขาต่อท้ายชื่อวัดด้วยตอย่า ตอย่าก็คือวัดป่าครับ ตอก็ป่า จันตอก็ป่าอ้อย ไปอยู่พม่าหลายปีพอจะขอข้าวเขากินได้ ของพม่าไม่มีการเดินธุดงค์นะครับ ปฏิบัติตามวัดป่า แล้วเจ้าประคุณเถอะ..แต่ละวัด อย่างวัดพะอ๊อกที่มะละแหม่ง ตอนผมเข้าไปเป็นช่วงที่คนน้อยนะครับ พระอยู่ปฏิบัติเกือบ ๑๕๐ รูป ท่านที่ทุ่มเทก็ทุ่มเทจริง ๆ ครับ กระผมถึงได้เข้าใจว่า ไม่ว่าพระไทยพระพม่าก็มีที่เคร่งครัดและไม่เคร่งครัดเหมือนกัน