[เถรี]

หลายท่านอาจจะเคยไปแสวงบุญประเทศอินเดีย แต่กระผมมั่นใจว่าน้อยท่านที่จะได้ไปพม่า กระผมโชคดีครับ ไปพม่าอยู่ ๖ ปี ไม่ได้ไปปฏิบัติธรรมนะครับ ไปสร้างวัด แต่คราวนี้ประเทศพม่านั้น ของทุกอย่างขึ้นอยู่กับทหาร ต้องเจรจากันให้รู้เรื่องในแต่ละครั้งถึงจะลงมือทำได้

ในระหว่างที่ทำไม่ได้ กระผมก็ตระเวนไปดูเขาเรื่อยเปื่อย ไปขอพักอยู่ที่วัดเจ้าไว เมืองมะละแหม่ง คำว่ามะละแหม่งนี่ คนไทยเรียกนะครับ ภาษาพม่าเขาว่ามอละเหมี่ยย ออกเสียงยาก มอละมาจากภาษาบาลีก็ โมร คือ นกยูง มอละเหมี่ยย ก็คือ ป่านกยูง แต่คราวนี้พอเขียนเป็นภาษาอังกฤษแล้ว คนไทยอ่านว่าเมาะลำเลิงบ้าง เมาะลำใยบ้าง เพราะฉะนั้น..ให้เข้าใจว่ามะละแหม่งก็ดี เมาะลำเลิงก็ดี เมาะลำใยก็ดี เป็นคำเดียวกันครับ

กระผมเข้าไปหลวงพ่อธัมมะเสนะ รองเจ้าคณะรัฐมอญ ถ้าเป็นบ้านเราก็ประมาณรองเจ้าคณะภาค ท่านเป็นเจ้าอาวาส จัดให้ไปพักอยู่ในโบสถ์ครับ พม่าไม่ให้ความสำคัญกับโบสถ์เลยครับ เป็นที่พัก เป็นที่เก็บของ เป็นที่ตากผ้า ไปให้ความสำคัญกับศาลาครับ ศาลาแบบหลังนี้ มีทุกอย่างเลยครับ พระพุทธรูป อาสนะ ต้องดีสุด ๆ พวกผมวิเคราะห์วิจัยกัน แล้วบอกว่า "เอาไว้อวดแขก" แต่ไม่ให้ความสำคัญกับโบสถ์เลย..!

หลวงพ่อท่านให้ผมไปนอนในโบสถ์ ผมก็ไป ไปถึงประมาณ ๔ โมงเย็น เดินเข้าไปเจอหลวงปู่ท่านหนึ่ง นั่งภาวนาอยู่หน้าพระพุทธรูปในโบสถ์ พระพุทธรูปหน้าตักประมาณ ๕ นิ้วเท่านั้นครับ พอเข้าที่พักเสร็จสรรพเรียบร้อย เตรียมผ้าใหม่ได้ก็ไปสรงน้ำ หลวงปู่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น ผมกลับมาทำวัตรสวดมนต์เสร็จสรรพ นั่งสมาธิต่อ ๒ ทุ่มกว่าเกือบ ๓ ทุ่ม ออกไปปัสสาวะ หลวงปู่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น ผมนอนตะแคงสีหไสยาสน์ ตั้งสติอยู่กับลมหายใจ ว่าไปเรื่อย ตี ๒ ลุกไปเข้าห้องน้ำ หลวงปู่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น..!

ตี ๔ เขาเคาะระฆังให้ไปบิณฑบาต กระผมออกบิณฑบาต หลวงปู่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น พระพม่าเขาบิณฑบาตกันตอนตี ๔ นะครับ บิณฑบาตเอาไว้ฉันเช้า หลังฉันเช้าแล้วออกบิณฑบาตอีกรอบหนึ่ง เพื่อเอาไว้ฉันเพล ออกบิณฑบาตเช้ากลับมา หลวงปู่ก็นั่งอยู่ตรงนั้น ขออนุญาตหลวงพ่อธัมมะเสนะ วันนี้กระผมจะไปที่นั่นที่นี่ นั่งรถไปตะลอนอยู่ครึ่งค่อนวัน กลับมาหลวงปู่ท่านก็นั่งอยู่ตรงนั้น ไม่ขยับเลยครับ ไหวไหมครับท่าน ? เขานั่งกันอย่างนั้นจริง ๆ นะครับ..!