[เถรี]

หลายท่านที่แจ้งมาก็คือในระหว่างที่วิ่งหนีอยู่ ก็นึกถึงแต่หน้าหลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน กระผม/อาตมภาพก็ยังขำ ๆ อยู่ว่า ถ้าหากว่าเป็นโทรศัพท์ วันนั้นก็ต่อไม่ติดแน่นอน..! เพราะโยมจำนวนมาก ต่อสายเข้ามาพร้อม ๆ กันเยอะเหลือเกิน เรื่องพวกนี้เอาไว้เล่าเป็นเรื่องตลก หรือว่าเรื่องสนุกหลังเหตุการณ์ไปแล้ว แต่ตอนช่วงที่เหตุการณ์เกิดขึ้นอยู่นั้น เป็นเรื่องสนุกที่หัวเราะไม่ออกอย่างแน่แท้..!

หลายท่านที่เผชิญเหตุการณ์แล้ว ก็จะรู้ว่าเราขาดสติ หรือว่ามีสติ ? ต้นทุนการปฏิบัติของเรามากหรือน้อย ? เพียงพอหรือไม่ เมื่อเกิดเหตุฉุกเฉินแบบนี้ ? เราจะรู้ได้ทันที ถ้าหากท่านใดรู้สึกว่าต้นทุนเพียงพอ สามารถรับมือกับเหตุการณ์ด้วยความเยือกเย็น ไม่ขาดสติ ไม่หวาดกลัว ก็อย่าได้ประมาท พยายามสร้างเสริมต้นทุนของตนเองให้มากยิ่งขึ้น แข็งแกร่งยิ่ง ๆ ขึ้นไป

ท่านใดที่รู้ตัวว่ายังขาดสติ กำลังของการปฏิบัติของเราไม่ถึงขนาดปล่อยวางได้ ยังตื่นตกใจต่อสถานการณ์ฉุกเฉินเบื้องหน้า ทำอะไรไม่ถูก ก็จงเร่งรัดการปฏิบัติให้มากขึ้น เผื่อถึงเวลามีเหตุฉุกเฉินอีกเมื่อไร เราจะได้จัดการได้ถูก และไม่เป็นภาระของคนอื่นอีกต่อไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒๙ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)