[เถรี]

กระผม/อาตมภาพก็บอกว่า วิธีนี้น่าจะดีกับอาตมาที่สุด เพราะว่านานดี..! ผู้กำกับท่านก็บอกว่าก็จะเดือดร้อนตั้งแต่ผู้กำกับจิรายุสไล่ลงมา จนถึงท่านปัจจุบันที่ละเว้นปฏิบัติหน้าที่ พูดง่าย ๆ ก็คือผู้กำกับ ๔ - ๕ ท่านที่ผ่านมาเดือดร้อนหมด อาตมาอยากจะบอกว่า "คนอื่นเดือดร้อน ไม่ใช่อาตมาเดือดร้อน..!" เพียงแต่เกรงใจก็เลยไม่ได้บอกออกไป..!

ส่วนข้อสุดท้าย ถ้าหากมอบเป็นสมบัติของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เขาจะเอาไว้เป็นอยู่ในลักษณะที่เรียกว่าสโมสรที่รับแขก หรือว่าที่พักผ่อนของทางข้าราชการตำรวจ รวมแล้ว ๓ แนวทาง

อาตมภาพบอกว่า "ความจริงมีแนวทางที่ ๔ ด้วย" ท่านบอกว่า "ขอฟังความเห็นหน่อยครับ" จึงบอกว่า "ปลุกระดมชาวบ้านมาประท้วง ขอเวลาแค่ ๒ ชั่วโมง ได้ไม่ถึงพันคน แต่ว่า ๓๐๐ - ๕๐๐ คนมีแน่นอน..!" อึ้งไปสิครับ..!

ท่านบอกว่า "ถ้าอย่างนั้นท่านก็คงต้องปฏิบัติตามกฎหมาย" อาตมาก็เลยบอกว่า "เรื่องนั้นจะเดือดร้อนกันมากเกินไป แล้ววัดเราโดยปกติก็เป็นผู้ประสานความสามัคคีของชุมชนอยู่แล้ว วิธีการนั้นทำไปก็ไม่มีประโยชน์ ต่อให้เขาไม่อยากจะมองหน้าเรา เราก็ยังอยากจะมองหน้าเขาอยู่ ดังนั้น..ขอใช้วิธีที่ ๓ ก็คือ มอบเป็นสมบัติของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ แต่ว่าขอเป็นประกาศเกียรติคุณให้กับทางวัดฉบับหนึ่ง"

พอดีท่านปลัดอำเภอซึ่งเป็นตัวแทนของท่านนายอำเภอมาร่วมประชุม ได้มาถึงพอดี จึงเพิ่มขึ้นมาอีกคนหนึ่ง ท่านปลัดก็ไม่อยากจะให้จบแบบนี้ ก็คือว่าจะให้ขออนุญาตใช้งานอย่างไร แบบที่ทางชุมชนสามารถใช้งานอย่างเดิมได้ โดยเฉพาะขอใช้งานถาวร แต่ว่าไม่ใช่สมบัติของทางวัด หรือชุมชน

ผู้กำกับท่านบอกว่าโดยแนวปฏิบัติแล้วอนุญาตถาวรไม่ได้ เพราะว่าวัดไม่ใช่หน่วยราชการ สภาวัฒนธรรมอำเภอไม่ใช่หน่วยราชการ สามารถขออนุญาตใช้งานเป็นครั้ง ๆ ไป อย่างเช่นว่าการใส่บาตรทุกวันอาทิตย์