[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๒๖ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๘ ต้องบอกว่ามีหลายเรื่องเกิดขึ้นในวงการสงฆ์ของเรา มีทั้งในส่วนที่ดีและไม่ดี

ในส่วนที่ดีคือคณะกรรมาธิการการศาสนา ศิลปะและวัฒนธรรม สภาผู้แทนราษฎร เร่งรัดในการดำเนินการให้ที่ดินวัดได้รับเอกสารสิทธิ์ที่ถูกต้อง จากตัวอย่างที่เขากล่าวถึง แค่อำเภอศรีสวัสดิ์ จังหวัดกาญจนบุรี อำเภอเดียวมี ๓๕ วัด มีที่ดินวัดที่ได้รับใบอนุญาตอย่างถูกต้องแค่ ๓ วัดเท่านั้น ต้องบอกว่าเป็นเรื่องที่คาราคาซังมานาน ถ้าใครสามารถจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยได้ คาดว่าพระภิกษุสงฆ์ของเราคงจะเทใจให้ทั้งหมด เพราะว่าเป็นเรื่องที่ค้างคากันมา บางวัดก็ผ่านเจ้าอาวาสไปหลายรูปแล้ว

เพียงแต่ว่าสถานที่บางแห่ง อย่างเช่นตำบลชะแลของอำเภอทองผาภูมินั้น มีการประกาศเขตอุทยานขึ้นมาทีหลัง หลังจากที่ชาวบ้านได้ทำการตั้งหมู่บ้านและสร้างวัดก่อน เมื่อกลายเป็นอุทยาน กฎระเบียบตลอดจนกระทั่งกฎหมายในการดำเนินการก็เป็นเรื่องที่ยาก

บางแห่งก็มีการประท้วงกัน ปะทะกัน จนกระทั่งท้ายสุด ก็ต้องอาศัยพระบารมีสมเด็จพระพันปีหลวง ซึ่งตอนนั้นยังเป็นสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ เข้าไปดำเนินการอย่างละมุนละม่อม ก็คือกำหนดให้เขตหมู่บ้านสามารถใช้ประโยชน์ในป่าไม้ไปได้ถึงสันเขารอบด้าน ไม่อย่างนั้นแล้วชาวบ้านที่อยู่กับป่า กินกับป่า ก็แทบจะไม่มีโอกาสที่จะทำมาหากินอย่างอื่นได้เลย

ส่วนเรื่องอื่น ๆ ก็มักจะเป็นเรื่องที่สร้างความเสียหายให้กับพระพุทธศาสนาของเรา อย่างข่าววันก่อนที่มีพระธุดงค์ ๒ รูป เดินธุดงค์แล้วมีผู้หญิงเดินตาม ช่วยถือของให้ ๒ คน เรื่องพวกนี้บางทีโดยจิตสำนึกแล้วก็น่าจะรู้ว่าควรจะทำอย่างไร ไม่ใช่ไปอาศัยแค่ว่าไม่ได้อยู่กับผู้หญิงสองต่อสอง

เนื่องเพราะว่าพระวินัยหรือศีลพระข้ออื่น ๆ ก็ยังมีจำกัดอยู่ อย่างเช่นว่า ภิกษุชวนภิกษุณีเดินทางร่วมกัน สิ้นระยะบ้านหนึ่งต้องอาบัติ เรื่องของภิกษุณีถือว่าเป็นนักบวชผู้ทรงพรหมจรรย์ด้วยกัน องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังไม่อนุญาตให้ แล้วฆราวาสผู้หญิงทั่วไป ถือว่าอยู่ในสถานะที่พึงระวังมากกว่าหลายเท่า จึงเป็นเรื่องที่เราท่านทั้งหลายจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องสำนึกถึงสมณสารูปของเรา โดยเฉพาะในเรื่องของศีล เรื่องของหิริ - โอตัปปะ เพราะว่าคนเราถ้าไม่ละอายชั่วกลัวบาป ต่อให้มีศีลมากกว่านี้กี่ร้อยเท่าก็ละเมิดได้ทั้งหมด..!