[เถรี]

อยู่วัดท่าซุงจนกระทั่งเป็นมาเฟีย พระ ๔๐ กว่ารูป ถ้าบอกซ้ายหันขวาหัน จะหันตามมา ๓๐ กว่ารูป กระผม/อาตมภาพก็ออกมาหน้าตาเฉยอย่างนั้นแหละ..! อยู่ในลักษณะอย่างนั้นแล้ว เราจะหาความก้าวหน้าไม่ได้ เพราะว่าเขายกไปไว้ที่สูงแล้ว จะเดินไปทางไหน ? ก็เราอยู่บนยอดเขา มีทางเดียวคือต้องลงจากยอดเขามาถึงจะเดินต่อได้ จนกระทั่งป่านนี้รุ่นพี่หลายคนยังไม่กล้าขยับออกจากวัดท่าซุงเลย..!

กระผม/อาตมภาพออกมาปีหนึ่ง สร้างเกาะพระฤๅษีเสร็จเรียบร้อย หลวงตาวัชรชัย (พระราชภาวนาพัชรญาณ วิ.) ที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดสระบุรี เจ้าอาวาสวัดเขาวง (ถ้ำนารายณ์) ท่านเห็นก็ออกมาบ้าง "กูเป็นรุ่นพี่ อะไร ๆ กูก็ดีกว่า เล็กมันทำได้กูต้องทำได้" ออกมาได้ ๗ - ๘ เดือน โทรมาบอก "เล็กโว้ย กูจะหัวหงอกหมดแล้ว มึงทำได้อย่างไรวะ ?" ก็ตอบไปว่า "มีเงินผมก็ทำ ถ้าไม่มีเงินผมก็นอน แต่ไม่ได้นอนเลยสิครับ..!"

ท่านก็บอกว่า "มึงก็พูดง่ายเนอะ" ก็นิสัยกระผม/อาตมภาพเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ครับ ก็คือถ้าหากว่าครูบาอาจารย์จะใช้งานก็ต้องอำนวยความสะดวกให้ด้วย ถึงขนาดกราบเรียนกับหลวงพ่อวัดท่าซุงท่านว่า "ถ้าต้องให้ขอเขาแม้แต่บาทเดียว ผมจะไม่ทำงานเลย..!" ท่านก็ถามว่า "แกจะเอาอย่างนั้นแน่นะ ?" ตอบท่านไปว่า "แน่ครับ" แล้วท่านทำได้จริง ๆ ด้วยครับ..!

มีอยู่วันหนึ่งกำลังทำวัตรเช้าอยู่ ท่านบอกรีบเข้ากรุงเทพฯ เลย กระผม/อาตมภาพกราบเรียนถามว่า "ไปทำไมครับ ?" "ไปเอาสตางค์" กระผม/อาตมภาพก็งง ๆ แต่ครูบาอาจารย์ท่านสั่งก็ไป คว้าบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ๒ ซอง ชงกินเสร็จเรียบร้อย ก็ขอให้ทางศูนย์จัดการต้นน้ำเอารถไปส่งที่ปากซอย นั่งมอเตอร์ไซค์ออกไป ก็ดีเหมือนกัน แล้วจับรถเข้ากรุงเทพฯ

จนกระทั่งก่อนถึงสายใต้เก่า ไม่ใช่สายใต้ใหม่ เพราะว่าตอนนี้ย้ายอีกแล้ว ก็เป็นอันว่าสายใต้แห่งที่ ๒ แล้วกัน ไม่ใช่แห่งที่ ๓ ในปัจจุบัน เห็นหลวงปู่มหาอำพัน - ท่านเจ้าคุณพระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์ (อำพัน อาภรโณ บุญ-หลง) วัดเทพศิรินทราวาส ยืนเต็มถนนเลย บอกว่า "คุณ..แวะวัดเทพศิรินทร์หน่อยครับ" กราบเรียนหลวงปู่ไปว่า "หลวงพ่อให้ผมมากรุงเทพฯ ผมยังไม่รู้เลยว่าจะให้ไปไหน ? เพราะท่านบอกว่าให้มาเอาเงิน" หลวงปู่ท่านบอกว่า "ไปเอาที่วัดเทพศิรินทร์นั่นแหละ..!"